25 september 2023
Afgelopen dinsdag was het weer Prinsjesdag. Met een demissionair kabinet worden geen ingrijpende besluiten genomen. Maar toch veranderen er een aantal zaken met betrekking tot de zorg.
Belangrijke punten samengevat:
– subsidies voor preventie worden veelal teruggeschroefd voor de komende 5 jaar teruglopend tot een miljard.
– grote besparingen samen goed voor 225 miljoen euro in de ouderenzorg (Wet langdurige zorg) worden uitgesteld
– meer geld beschikbaar om meer bedrijfsartsen op te leiden
– ook werd bekend gemaakt dat de zorgpremie zoals verwacht weer zal stijgen, nu naar gemiddeld 149 euro per maand.
Verder worden o.a. de eisen voor buitenlandse zorgverleners versoepeld waarbij een toets verdwijnt in ruil voor taalcertificaten die aantonen dat de zorgverlener Nederlands beheerst. En stimuleren van investering in digitalisering en betere uitwisseling van patientgegevens.
Regeldokter, hoe kijk jij naar de bezuinigingen op preventie? Was preventie niet juist onderdeel van het Integraal Zorgakkoord (IZA) en Het gezond en actief leven akkoord (GALA)?
17 september 2023
De zorg moet goedkoper, maar hoe?
Er is recent een oproep gedaan aan het nieuwe kabinet door ambtenaren van ministeries (ook VWS), Centraal Planbureau, de Nederlandsche Bank en Sociaal en Cultureel Planbureau om 17 miljard euro te besparen op de zorguitgaven voor de komende 4 jaar.
In het achterhoofd houdende dat vorige jaar op Prinsjesdag nog zo’n 26% van de 395 miljard euro naar de zorg begroot was (+/- 103 miljard euro). 17 miljard euro is dus ong 1/6 besparen. Een flinke som geld.
Hoe kan de Tweede Kamer keuzes maken als de vergrijzing de komende jaren meer zorggeld gaat vragen. Hoe kan bespaard worden als de technologie alsmaar verder ontwikkelt en veelal snel wordt toegepast omdat het (potentieel) beter/effectiever is? Door de stijgende levensverwachting en de toenemende mogelijkheden in behandelingen zorgt dit op termijn ervoor dat er voor een langere periode per mensenleven van zorg genoten wordt, zowel minimale als intensieve zorg.
Keuzes maken is dus essentieel maar het wordt veel moeilijker als er een scala aan stakeholders in het zorgveld betrokken zijn die ook financieel willen overleven en de vraag is welke beslissingen de Tweede Kamer dus überhaupt kan maken en belangrijker hoe de uitvoering hiervan is.
Kennis van het geneeskundevak combineren met kennis van zorgfinanciën is een van de oplossingen om zo de financiële drijfveren te begrijpen en in te haken daar waar sturing wenselijk is. Dit kan op kleine schaal 1 op 1 met de patiënt (bijv keuze diagnostiek) en op grotere schaal (bijv. de keuze voor bepaalde geneesmiddelen). Hierbij kun je denken aan een recent voorbeeld waarbij de oncologen kritischer gaan kijken naar het voorschrijven van nieuwe (onlangs op de markt gebrachte) levensverlengende medicatie aan ongeneeslijke zieken. Dergelijke kritische blikken van professionals in het zorgveld waaronder artsen kunnen zo een belangrijke rol spelen in het beteugelen van de stijgende zorgkosten waarbij de patiënt en de baten blijvend in ogenschouw wordt genomen.
Regeldokter, als jij meer van de kosten versus de baten van diagnostiek/behandeling zou weten, zou je dit meenemen in de keuze tijdens een consult?
7 september 2023
Al eerder schreef ik over de term controversieel waarbij Tweede Kamerleden mogen stemmen over (zorg)onderwerpen die niet door het demissionaire kabinet verder uitgewerkt mogen worden, maar waarover opnieuw moet worden gedebatteerd danwel nieuwe voorstellen over gemaakt na de nieuwe formatie.
Er is een lijst gemaakt en vrijgegeven door de Kamercommissie van VWS:
Onderwerpen die in de ijskast terecht zijn gekomen zijn onder andere:
bezuinigingen langdurige zorg
alternatief voor de 45 min norm van de acute zorg (tijd ambulance bij SEH)
uitbreiding preventief medisch bevolkingsonderzoek
Ook al kan bij een minderheid ook een onderwerp controversieel verklaard worden, zo was dat niet het geval voor het IZA waarover enkele partijen de besluitvorming onder het huidige demissionaire kabinet graag wilden parkeren. Eerder al in juli werd er een nadrukkelijke oproep gedaan aan de Tweede Kamerleden per brief om de uitvoering van het IZA niet controversieel te verklaren, welke ondertekend was door vele beroepsverenigingen en instanties (o.a FMS, Zorgverzekeraars Nederland, NFU, Zorginstituut, Nederlandse Zorgautoriteit).
Over o.a. snelle beschikbaarheid van dure geneesmiddelen, leefstijlpreventie en GALA (gezond actief leven akkoord) mag de komende periode wel gedebatteerd en besloten worden.
Regeldokter, wil je nog meer lezen over de term ‘controversieel’, lees de eerdere post!
2 september 2023
Organisatiekalender: een nieuwe managementterm die ik hoorde in een zorgoverleg waar ik bij mocht aansluiten. Een term welke direct de betekenis goed weergeeft: het gestructureerd organiseren van een taak/project in een bepaald tijdsbestek.
Bij de invoering of ontwikkeling van een organisatieverandering is het noodzakelijk om de betrokken spelers mee te krijgen. Bijvoorbeeld bij een aanpassing in beleid waarbij op de werkvloer dit een verandering geeft in nieuw gevormde teams en hogerop dus ook nieuwe functies ontstaan om deze teams te coördineren. Een organisatiekalender omvat zo toegespitste deadlines en taken per afdeling, nieuwe teamleiders en betrokkenen op de werkvloer.
Om de voortgang goed te kunnen toetsen is zo’n organisatiekalender gewenst zodat het proces soepel kan verlopen en er tijdig ingegrepen kan worden bij vertraging. Je kunt je namelijk indenken dat bij moeilijke vraagstukken door hoge complexiteit en vaak vele stakeholders besluiten worden uitgesteld waardoor vertraging een gevolg is.
Managementtermen staan vaker dichterbij dan ze misschien in eerste instantie doen ogen. Zo had ik afgelopen week na vier jaar bikkelen mijn formele laatste dag van mijn PhD. Sinds ik van het bestaan van deze term vernam, vind ik de organisatiekalender echt een must en eigenlijk ook een vereiste om al je projecten binnen je PhD goed te laten stroomlijnen. Maar deze toepassing geldt voor elk gebied waarbij er projectmatig gewerkt wordt. Ik schaar het dan ook onder projectmanagement waar ik hetzelfde ook heb toegepast voor mijn projecten met vele (±50) internationale samenwerkingen. Duidelijke tijdsafbakening en structuur hebben mij zeer geholpen om alles zover mogelijk te voltooien.
Al eerder schreef ik een post over jargon, maar zo zie je dat besturen van een organisatie in de zorg ook termen met zich meebrengt die op andere disciplines van toepassing kunnen zijn, bijv. bij een PhD zoals ik hierboven als voorbeeld heb genomen, maar ook een ander dergelijk een (persoonlijk) leertraject of een innovatie. Alles waarbij er een duidelijk start en eindpunt is.
Regeldokter, wil jij meer leren over projectmanagement? En op welk vlak? Ik help je graag!
25 augustus 2023
Afgelopen woensdagavond mocht ik met de Regeldokter twee uur onderwijs geven aan tien artsen aangesloten bij @talent.care. Een avondje gevuld met een inkijk in ons zorgsysteem, quizvragen en discussies. Is ons zorgsysteem nog wel ‘toekomstbestendig’? Hoe kunnen wij als artsen (meer) hieraan bijdragen? Wat is nu eigenlijk ‘passende zorg’? En is een nieuwe stakeholder in het veld met bijvoorbeeld de toekomstige zorgcoördinatiecentra wenselijk ja of nee? Geld en dus de financiering van de zorg is nog steeds niet een dagelijks thema waar we als zorgprofessionals de ins en outs van weten. En dat terwijl dit dé drijfveer is hoe de zorg georganiseerd wordt.
Onwijs leuk om deze avond hier meer helderheid in te mogen brengen en samen over lopende vraagstukken van meningen te wisselen. Want als zorgprofessionals/zorgaanbieders hebben we een centrale plek in het zorgsysteem. En van deze centrale rol kunnen we meer gebruik maken om zo de zorg in juiste banen te leiden. Nu maar ook zeker voor de toekomst!
Denk jij nu ook – kom maar op met die workshop?
Stuur me een DM of mail naar info@deregeldokter.nl! Met veel enthousiasme hoop ik jouw organisatie/vakgroep of publiek op je congres wegwijs te maken in dit nog vaak te onbekende onderdeel van de zorg!
18 augustus 2023
Een nadeel van ons zorgsysteem is dat deze gefragmenteerd is door de vele stakeholders aanwezig in het systeem. Daar gaat het volgende mee gepaard, namelijk dat er vaak geen duidelijke probleemeigenaar is die de verantwoordelijkheid neemt en doorslaggevend besluit maakt. Nu zou je denken dat de minister van Volksgezondheid & Sport wel deze macht heeft. Zo leek dit ook van toepassing bij het besluit van het concentreren van de kinderhartchirurgie, een debat wat al tientallen jaren speelt.
Meerdere commissies en kabinetten hebben hierover gediscussieerd. Hierbij zouden adviezen wisselen van geen besluit, tot concentrering naar drie centra naar uiteindelijk twee. Hierbij had de vorige minister de Jonge nog gekozen voor UMC Utrecht en ErasmusMC en besluit de huidige demissionaire minister Kuipers voor Erasmusmc en UMC Groningen. Hierbij slaat hij ook een advies van de NZa in de wind die uitstel van deze beslissing had geadviseerd betreft dit ‘zeer risicovol scenario’.
Hoe gaat dit dossier nu verder?
Uiteindelijk zal in november de rechter besluiten of concentratie van deze zorg doorgang mag vinden. De doorzettingsmacht wordt in kwestie gesteld. In een voorlopige voorziening heeft de rechter een oordeel geveld dat het besluit van minister Kuipers nog geen onomkeerbare gevolgen heeft en is nog niet op de pauzeknop geduwd.
Onze zorg blijkt maar weer heel complex waarbij belangen, o.a. verlies van kinderIC bedden en waarschijnlijk onmogelijke herverdeling van andere zorg vanwege weer andere belangen, gevolgen voor betrokken specialisten en geld een belangrijke rol en hier misschien wel een doorslaggevende rol spelen. Veranderingen gaan niet zonder slag of stoot en dit dossier lijkt voor even nog niet gesloten te kunnen worden.
Regeldokter, ben jij ook benieuwd naar wat de rechter eind dit jaar voor uitspraak zal doen?
11 augustus 2023
Wel vaker spreekt de zorgverlener over dat de zorg voor de burger een winkel lijkt te zijn. Met een boodschappenlijstje in de hand komt de zorgvrager bij de arts met de vraag of zaken kunnen worden gecheckt om de onwetenheid te beantwoorden. Waarom doet de burger dit in de zorg en niet bijv bij de autogarage?
Als de burger bij de autogarage komt en denkt dat er een probleem is aan de motor en hij/zij wenst x,y,z zou dit verre van slim zijn want misschien lost het daarmee niet het probleem op én legen ze zo ten onrechte hun eigen portomonnee.
Is het dan een kwestie van vertrouwen? Bij de autogarage weet jij als klant ook niet of een reparatie nu echt nodig is en of het zoveel nu echt kost ja of nee?
De zorg lijkt misschien eenzelfde karakter te hebben namelijk dat je op de expertise van je arts moet vertrouwen. Maar een verschil: de tarieven van diagnostiek zijn verplicht vrijgegeven (bijv in vorm van dbc). Voor de zorgvrager zou het dus niet om de kosten moeten gaan, althans enkel als het eigen risico nog niet is betaald of de zorgpremie niet alweer is verhoogd. Dit kan wel degelijk invloed hebben op de manier waarop de (mondigere) zorgvrager de nog lege winkelmand wenst te vullen met onderzoek waarbij niet meer direct het gevolg wordt gevoeld in de portomonnee.
Is winkelen met zorggeld betaald door ook jouw naaste burger die straks niet meer geholpen kan worden als de tendens van gevraagde overdiagnostiek de keuze in de spreekkamer overruled, een goede ontwikkeling?
De wens van je patient meenemen in je beslissing is wel een goede ontwikkeling maar de rollen mogen niet altijd worden omgedraaid. De what if’s beïnvloeden namelijk ook zeker de keus van de arts om toch diagnostiek in te zetten want een klacht achteraf wil men ook voorkomen.
Kijkende naar de almaar stijgende zorgkosten in de toekomst is een winkelkarakter dus niet op zijn plaats binnen de zorg.
Regeldokter, ik ben trots dat we elke keer als zorgverleners weer het gesprek aangaan met de patiënt wat wel en niet nuttige zorg is, maar kunnen we het shoppen nog meer stoppen?
3 augustus 2023
Om mij heen merk ik dat snelheid steeds meer invloed heeft op hoe wij nu leven. Bestel je iets op het internet, dan hoop je dat het de volgende dag misschien al in huis is.
Ik betrapte mijzelf er ook vandaag op. Voor een check van de Mantouxtest, straks voor mijn arts-assistentschap, liep ik vanochtend om 9:00u het ziekenhuis in. Om vervolgens binnen 5 minuten weer buiten te staan. De vraag die ik ook in het consult stelde: kan deze check eigenlijk niet via een online consult? Zou toch weer een ritje schelen.
Meteen ging er bij mij een belletje rinkelen: zou dit een vorm zijn van ‘passende zorg’ of is het luiheid van de zorgvrager omdat die zoveel waarde hecht aan snelheid/gemakzucht? Nu mag de Mantoux niet via een videobelconsult worden afgelezen, omdat de aanpriklocatie nog gepalpeerd moet worden, dus het balletje gaat helaas niet op hier.
Wat is passende zorg nu eigenlijk vraag ik mij vaker af.
𝗜𝘀 𝘀𝗻𝗲𝗹𝗵𝗲𝗶𝗱 𝗲𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗲𝗾𝘂𝗶𝘃𝗮𝗹𝗲𝗻𝘁𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗽𝗮𝘀𝘀𝗲𝗻𝗱𝗲 𝘇𝗼𝗿𝗴? Want staat tijd in managementogen niet voor geld?
🤔.. 𝙢𝙖𝙖𝙧 𝙯𝙤𝙪 𝙚𝙚𝙣 𝙢𝙞𝙣𝙙𝙨𝙚𝙩 𝙬𝙞𝙟𝙯𝙞𝙜𝙞𝙣𝙜 𝙫𝙖𝙣 𝙙𝙚 𝙯𝙤𝙧𝙜𝙫𝙧𝙖𝙜𝙚𝙧 𝙚𝙣 𝙝𝙚𝙚𝙡 𝙝𝙚𝙩 𝙯𝙤𝙧𝙜𝙨𝙮𝙨𝙩𝙚𝙚𝙢 𝙣𝙞𝙚𝙩 𝙟𝙪𝙞𝙨𝙩 𝙡𝙚𝙞𝙙𝙚𝙣 𝙩𝙤𝙩 𝙚𝙚𝙣 𝙧𝙪𝙨𝙩𝙞𝙜𝙚𝙧 𝙫𝙖𝙖𝙧𝙬𝙖𝙩𝙚𝙧 𝙚𝙣 𝙬𝙚𝙡𝙡𝙞𝙘𝙝𝙩 𝙣𝙤𝙜 𝙚𝙛𝙛𝙞𝙘𝙞ë𝙣𝙩𝙚𝙧𝙚 𝙞𝙣𝙯𝙚𝙩?
Snelheid betekent namelijk niet altijd efficiënt als je bijvoorbeeld taken niet clustert door 10x versnipperd op een dag/in een week dezelfde taak te moeten doen ipv alles in 1x. En afwezigheid van snelheid heeft ook een limiet, want lang wachten op hulp of uitslagen/resultaten is ook niet gewenst.
Maar van 24/7 snelheid worden we niet per se blij. Ook niet in de zorg, want we hebben maar 1 paar handen en daarmee proberen we al zoveel en zo snel mogelijk alles te doen.
Laten we in ieder geval wegblijven van nog hogere snelheidseisen op de plaatsen waar spoed niet noodzakelijk is. Want voor je het weet hebben we een 𝟴𝟲 𝟰𝟬𝟬 𝘀𝗲𝗰𝗼𝗻𝗱𝗲-𝗺𝗮𝗮𝘁𝘀𝗰𝗵𝗮𝗽𝗽𝗶𝗷, het aantal seconden in 1 dag.
Regeldokter, haastige spoed is zelden goed?
28 juli 2023
Hoe goed doet onze zorg het nu eigenlijk?
We kunnen hiervoor naar verschillende facetten kijken. In deze post behandel ik er 2:
1. Levensverwachting in goede gezondheid
Jaarlijks worden er cijfers vrijgegeven door het CBS met onder andere de gemiddelde levensverwachting van vrouwen en mannen. Zo was de levensverwachting vanaf geboorte in 2022 83.1 jaar voor vrouwen en 80.1 jaar voor mannen. Vrouwen leven tov mannen uiteindelijk meer ongezonde levensjaren en dit is o.a. te vertalen naar aanwezigheid van chronische ziekte.
En hoe zit dat nu in de toekomst? In 2070 verwacht men een levensverwachting van 87,6 jaar voor mannen en 91,0 jaar voor vrouwen. Een stijging van ±7-8 jaar. Echter de levensverwachting in goede gezondheid stijgt minder snel.
2. Avoidable mortality
Een indicator om te kijken naar de kwaliteit van onze zorg is het inventariseren van ‘vermijdbare sterfte’ (avoidable mortality). Het OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development) publiceert elk jaar een overzicht waarin landen met elkaar worden vergeleken op verschillende punten mbt de zorg.
– Met een 2e plaats op de internationale ranglijst ligt in Nederland het vermijdbare sterfte getal van behandelbare oorzaken (treatable causes of mortality) bijzonder laag, namelijk: 61 sterfgevallen per 100.000 inwoners. Zweden staat op de eerste plek met 60 sterfgevallen /100.000 inwoners.
– Als we kijken naar aantal vermijdbare sterfgevallen die voorkomen (preventable causes of mortality) hadden kunnen worden (denk aan roken/alcoholgebruik) staat Nederland op de 7e plek met 124 sterfgevallen/100.000.
We kunnen zeker nog werken aan betere preventie, maar al met al doet Nederland het op internationale schaal niet gek en leidt de betere gezondheidszorg tot een nog hogere levensverwachting in de toekomst. Wel moeten we blijven zoeken naar mogelijkheden om zorg zo efficiënt en effectief mogelijk te maken, omdat de getallen van de levensverwachting er niet om liegen. De vraag naar (langdurige) zorg en de hiermee gepaard gaande kosten zal met de jaren blijven stijgen.
Regeldokter, check de figuur om te zien waar NL en andere landen op de ranglijst staan voor avoidable mortality als indicator ↪
21 juli 2023
Uitgenodigd aan te sluiten bij een zorgdebat, reed ik begin dit jaar naar de WTC toren in Den Haag. Georganiseerd door de 𝗬𝗼𝘂𝗻𝗴 𝗜𝗻𝗻𝗼𝘃𝗮𝘁𝗼𝗿𝘀 𝗼𝗳 𝗠𝗲𝗱𝗶𝗰𝗶𝗻𝗲𝘀 sloten naast mij nog 8 afgevaardigden van verschillende functies variërend van ziekenhuisapotheker, zorginkoper, zorgverkoper, zorgverzekeraar tot de farmaceutische industrie.
Een erg leerzame ervaring om met andere stakeholders aan tafel te zitten en er zo achter te komen dat overkoepelend iedereen hetzelfde zou willen – kwalitatieve beschikbare zorg voor iedereen – maar dat o.a. de financiering hierin de belemmerende factor is waarbij de wensen van de afzonderlijke stakeholder niet (altijd) volledig kunnen worden beantwoord.
Meerdere stellingen kwamen aan bod met als eerste stelling: ‘𝗗𝗲 𝗵𝘂𝗶𝗱𝗶𝗴𝗲 𝘃𝗼𝗿𝗺 𝘃𝗮𝗻 𝘇𝗼𝗿𝗴𝗰𝗼𝗻𝘁𝗿𝗮𝗰𝘁𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴 𝗶𝘀 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝘁𝗼𝗲𝗸𝗼𝗺𝘀𝘁𝗯𝗲𝘀𝘁𝗲𝗻𝗱𝗶𝗴’.
Onlangs vond ik mijn notities ter voorbereiding op dit debat terug waarbij ik je graag meeneem naar de gedachten die bij mij opkwamen als reactie op deze stelling:
1. Het huidige zorgsysteem is gebaseerd op fee for service – met o.a. de DBC als verkochte zorgproducten – en is nog niet ingericht om ‘niet behandelen’ en inzetten op leefstijl/preventie te stimuleren en goed te waarderen in termen van financiering
2. Er is een omslag van ‘ongezond wantrouwen’ naar ‘gezond vertrouwen’ nodig
3. Overkoepelend moet er nagedacht worden met wat we nu écht willen met onze zorg en dit duidelijk communiceren naar het gehele zorgveld inclusief de burger: populatiegezondheidswinst of gezondheidswinst van individu?
4. Waar schaarste is moet marktwerking niet als middel en niet als doel gezien worden
5. Lage groeiplafonds als maatregel voor kostenbeheersing zijn niet werkbaar in een tijd waarin de zorgvraag, mede door demografie, zal blijven stijgen.
Waarom nu deze post?
Regeldokter, onlangs is het document ‘𝐙𝐨𝐫𝐠𝐜𝐨𝐧𝐭𝐫𝐚𝐜𝐭𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠, 𝐳𝐢𝐣𝐧 𝐰𝐢𝐣 𝐤𝐥𝐚𝐚𝐫 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐭𝐨𝐞𝐤𝐨𝐦𝐬𝐭’ vrijgegeven naar aanleiding van het debat wat wij samen voerden.
Meer lezen waar wij over spraken? Vind de link in stories/bio!
En… Regeldokter, wat denk jij van bovenstaande gedachten?💭
14 juli 2023
Het is je vast niet ontgaan, het kabinet is afgetreden. En dat heeft ook gevolgen voor de onderwerpen/wetsvoorstellen die politiek gevoelig liggen en welke nog niet geïmplementeerd zijn.
De Tweede Kamer maakt direct bij het aftreden van een kabinet een lijst met controversiële onderwerpen. Deze kunnen controversieel worden verklaard – met andere woorden: (tijdelijk) geparkeerd. Zo komen ze niet op de Kameragenda ten tijde dat een demissionair kabinet regeert, maar pas als er een nieuw kabinet is gevormd. Dit om te voorkomen dat het aftredende kabinet voor de nieuwe verkiezingen met haast nog politieke zaken regelt die omstreden zijn. In principe gebeurt het controversieel verklaren van een onderwerp bij een meerderheid van de Kamer, maar het is ook gebruikelijk dat bij een (aanzienlijke) minderheid het controversieel verklaren wordt overwogen.
En…staan er nu ook onderwerpen op de lijst met betrekking tot de zorg die controversieel kunnen worden verklaard?
In totaal staan er 55 zorgonderwerpen op de lijst, waarover in september wordt besloten of deze de komende maanden wel of niet in behandeling worden genomen. Bijvoorbeeld:
– Wijziging Zorgverzekeringswet (bevorderen van zorgcontractering)
– Wijziging Besluit basiszorgpakket Zvw 2024
– Besluit geneesmiddelenprijzen
– Verzamelwet gegevensverwerking II (persoonsgegevens gebruik in zorg)
Afwachten geblazen dus. Het IZA gaat vooralsnog gewoon door waarbij met name de zorgaanbieders en zorgverzekeraars/kantoren aan zet zijn. Het Ministerie van VWS heeft zelf geen doorzettingsmacht, geen enkele partij in de zorg wel te verstaan, maar uitstel van keuzes door vertraging van het aannemen en in werking stellen van wetsvoorstellen kan minder ideaal zijn. Daarnaast bestaat de kans dat het toekomstig kabinet verder wil bezuinigen op de zorg wat uiteraard ook gevolgen kan hebben.
We kunnen er niet omheen: er komen zeker zorgwetsvoorstellen in de ijskast terecht. Ik ben benieuwd welke 🤔. Regeldokter, jij ook?
6 juli 2023
Hot topic is het al even, hoe kunnen we de zorg verduurzamen want de CO2 uitstoot is groot: de zorg draagt voor +/- 7% bij aan de totale voetafdruk (CO2 uitstoot) van Nederland.
In 2022 is er een Green Deal Duurzame Zorg 3.0 gesloten waarin ambities zijn ondertekend de directe CO2 uitstoot in de zorg met 55% te verlagen in 2030 en klimaatneutraal te maken in 2050. Een nodig besluit gezien de zichtbare klimaatveranderingen in de wereld. Om deze ambities te realiseren heeft het kabinet voor de periode van 2023-2026 eenmalig 42 miljard euro vrijgemaakt.
Vorige week opende het eerste klimaatneutrale Rijnstate ziekenhuis in Elst, een voorbeeld voor Europa. Maar verduurzamen gaat zoals hierboven beschreven niet zomaar, het draait jawel om… geld. Het liefst proberen we dan ook te verduurzamen waarbij we niet extra handelingen moeten verrichten, danwel meer moeten betalen. Naast circulair werken en het terugdringen van medicijnresten in afvalwater als voorbeelden van verduurzaming, is het niet leveren van zorg bij uitstek een voorbeeld van verduurzaming. Een onderwerp waarbij de arts van groot belang is.
Verduurzaming en financiering van zorg gaan hand in hand maar zijn ook elkaars vijanden. Verduurzaming kan namelijk ook geld kosten alvorens de opbrengst er in CO2 uitstoot of eventueel kosten er überhaupt is: een balans hierin is nodig.
Waarbij duurzaamheid langzamerhand terrein wint in de opleiding van o.a. artsen, ben ik sterk voorstander van om dit direct te combineren het onderwerp financiering en organisatie van de zorg. Door bovengenoemde onderdelen los van elkaar te beschouwen door slechts 1 onderwerp te belichten (verduurzaming is nu hot topic) missen we de boot. De kosten en opbrengst van de verduurzaming in termen van geld – hoe vervelend ook- blijft een bepalende factor. Duurzaamheid kan ‘duur’ uitpakken. Want is het geld er niet om de benodigde investering in eerste instantie te doen, dan kan de verduurzaming helemaal niet gerealiseerd worden.
Regeldokter, benieuwd naar jouw mening want hoe kijk jij hier tegenaan❓
30 juni 2023
Zoveel mensen, zoveel belangen, zoveel meningen.
Kan de zorg het nog wel ‘goed’ doen? We lezen vaak over ‘het moet anders, want zo kan het niet meer’. En ja op dit moment zijn er veranderingen nodig om de zorg waar we zo trots op zijn te kunnen blijven leveren.
Maar wat is nu eigenlijk…
goede zorg?
kwalitatieve zorg?
zorg op de juiste plek?
passende zorg?
Deze vragen hoeven niet identiek beantwoord te worden door belanghebbenden in het zorgsysteem (denk aan winst) en dat maakt onze zorg complex.
En… wat denk jij van de volgende vraag:
maakt kennis over financiering en organisatie ons een betere dokter/zorgprofessional?
Hier durf ik wel direct een antwoord op te geven en dat is (en ik ben hierin gelukkig niet de enige!) een volmondige ja.
Zonder het speelveld te kennen kun je het spel niet spelen. Want helaas, zorg (verlenen) is geen vanzelfsprekendheid. Het gaat gemoeid met geld, veel geld waar er partijen zijn die hier hun voordeel aan doen.
En welke houding moeten wij als zorgverleners dan aannemen?
Wij moeten doen waar wij goed in zijn en dat is zorg verlenen. Maar wel mét een organisatorische bril door te weten wie de betrokken zijn en waar de geldstromen zitten. Met andere woorden, zodat wij weten waar we kunnen bijdragen als zorgprofessional om zo de zorg in de juiste banen te kunnen leiden. Nu, maar vooral voor de toekomst. Want ooit, snel of op de lange termijn, ben jij ook afhankelijk van deze goede/kwalitatieve/passende zorg. De zorg die wij samen, door ons te verdiepen, beter vorm kunnen geven.
Ideeën voor veranderingen in het systeem zijn er voldoende. Alleen de uitwerking ervan is niet altijd wenselijk danwel gemakkelijk en daar zijn wij – als zorgprofessional – essentieel. Een stakeholder met kennis van in en buiten de spreekkamer. Een stakeholder die een centralere positie moet gaan innemen in het zorgdebat.
Regeldokter, wat denk jij over de huidige positie van de dokter/zorgprofessional in het zorgveld?
22 juni 2023
Onlangs heeft de RVS, de Raad van Volksgezondheid en Samenleving, een document gepubliceerd: ‘Met de stroom mee – Naar een duurzaam en adaptief stelsel van zorg en ondersteuning‘
Dit document is geschreven om richting te geven waar er aanpassingen in het huidig stelsel noodzakelijk zijn om zorg publiek toegankelijk te houden. Marktwerking is in het huidig stelsel met personeelstekorten niet uitvoerbaar, want waar marktwerking heerst, wordt overschot gepretendeerd. Er moet een zorgstelsel komen welke kan meebewegen met nieuwe uitdagingen. Groot onderhoud is nodig.
‘Het huidige stelsel kent belangrijke positieve elementen – zoals de collectieve basisverzekering voor iedereen – maar belemmert samenhang en samenwerking, bedreigt de solidariteit, en is niet geschikt voor
het maken van afwegingen tussen publieke waarden,’ aldus de RVS.
Er zijn drie kernproblemen die de RVS specifiek aanhaalt
1. Fragmentatie en concurrentie beperken de toegankelijkheid
2. Onvoldoende oog voor draagkracht van burgers – (solidariteit staat onder druk)
3. Afwegingen tussen publieke waarden verlopen moeizaam (de regie van toegankelijkheid & kwaliteit & betaalbaarheid ligt bij verschillende organisaties
Voor deze problemen heeft de RVS de volgende aanbevelingen:
Transitie 1: Van concurrentie en fragmentatie naar samenwerking en vereenvoudiging:
Transitie 2: Van individuele verantwoordelijkheid naar
gedeelde verantwoordelijkheid
Transitie 3: Van gefixeerd en gesloten naar open en lerend
De RVS pleit voor veranderingen binnen maar ook van het stelsel zelf, omdat wijzigingen in de stelselwetten niet voldoende zijn.
Regeldokter, wat vind jij nu je deze korte samenvatting/aanbevelingen leest?
16 juni 2023
Onlangs heeft het ministerie van VWS het prijsindexcijfer voor materiële kosten te hoog vastgesteld. Door deze menselijke fout van de desbetreffende ambtenaar was het indexcijfer van 2023 2.97% te hoog geïndexeerd vanwege inflatie, wat ook direct doorwerkte op de tarieven in 2024. De tarieven moeten dus omlaag.
Maar wat is nu het prijsindexcijfer?
Sinds 1998 worden op basis van het prijsindexcijfer particuliere consumptie uit het Centraal Economisch Plan (Centraal Planbureau) de materiële kosten en de investeringen in de inventaris per jaar aangepast voor sectoren in de gezondheidszorg. Bij materiële kosten moet gedacht worden aan regulier en planbaar onderhoud (onderhoudscontracten/schilderwerk), voeding, medicatie, energiecontracten en verzekeringen.
Voor de medisch-specialistische sector waren de tarieven op basis van het verkeerde indexcijfer al gedeeld. Voor andere sectoren lagen conceptversies klaar.
Een herberekening is nodig wat een verlagend effect zal hebben op duizenden tarieven, budgetten, beleidsregelwaarden en beschikbaarheidsbijdragen. Per sector zijn de consequenties hiervan verschillend, ook omdat onderdelen als loon, prijs en kapitaal per sector anders meewegen het tarief. Voor 1 juli zal de NZa de tarieven hebben aangepast.
Een ander gevolg van deze menselijke fout? Vanaf nu gaat het ministerie van VWS voortaan de prijsindexcijfers 2x onafhankelijk van elkaar berekenen.
Regeldokter, wist jij dat het prijsindexcijfer dusdanig belangrijk is bij het berekenen van een duizendtal tarieven in de gezondheidszorg?
Inspiratie: NZa ‘Correctie index prijs particuliere consumptie 2023’
8 juni 2023
Recent las ik een interessant opinieartikel over dat het overschakelen van niet-passende zorg naar passende zorg mogelijk niet de bezuinigingen oplevert zoals geschat.
Zo zou het Regeerakkoord aangeven dat passende zorg 1.1 miljard euro zal besparen plus 1.5 miljard euro als resultaat van het integrale zorgakkoord.
Nu zou een methode om een dergelijke schatting te maken zich baseren op berekeningen die ervanuit gaan dat de besparingen resulteren in een lager totaal volume in zorgvraag én gebruik van niet-passende zorg.
Maar worden deze kostenbesparingen wel gerealiseerd? De schrijvers denken van niet om de volgende redenen:
1️⃣ De vrijgekomen capaciteit door niet-passende zorg te elimineren, geeft ruimte voor méér passende zorg of toch andere niet-passende zorg – de zogeheten ‘𝐨𝐩𝐯𝐮𝐥𝐳𝐨𝐫𝐠’
2️⃣ Het de-implementeren van niet-passende zorg en het implementeren van passende zorg vraagt om een 𝐢𝐧𝐯𝐞𝐬𝐭𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠
3️⃣ Besparingen van niet-passende zorg hebben enkel direct betrekking op 𝐯𝐚𝐫𝐢𝐚𝐛𝐞𝐥𝐞 𝐤𝐨𝐬𝐭𝐞𝐧 (denk aan medicatie, kathethers, protheses) en niet op semi-variabele kosten (salarissen) of vaste lasten (ICT, administratie, kosten gebouw).
4️⃣ En als laatste hebben we te maken met 𝐩𝐫𝐨𝐝𝐮𝐜𝐭𝐢𝐞𝐩𝐫𝐢𝐤𝐤𝐞𝐥𝐬. Bij minder leveren van zorg bestaat de kans dat er meer inkomen verloren gaat dan besparingen gerealiseerd. Opvulzorg of verhogen van prijzen van andere zorg kan daarom een gevolg zijn.
Toch sluit het artikel met een de volgende visie, namelijk dat het wel degelijk een ɢᴏᴇᴅ ɪᴅᴇᴇ is in te zetten op passende zorg ook al zijn de kostenbesparingen onzeker. ‘Door niet-passende zorg te vervangen door hoogwaardige passende zorg, verhogen we de kwaliteit van zorg en gaan we efficiënter om met schaarse middelen (bijv. personeel) die we hebben.’
Regeldokter wat denk jij van: 𝐝𝐞-𝐢𝐦𝐩𝐥𝐞𝐦𝐞𝐧𝐭𝐚𝐭𝐢𝐞 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐦𝐞𝐭 𝐚𝐥𝐬 𝐩𝐫𝐢𝐦𝐚𝐢𝐫 𝐝𝐨𝐞𝐥 𝐨𝐦 𝐳𝐨𝐫𝐠𝐮𝐢𝐭𝐠𝐚𝐯𝐞𝐧 𝐭𝐞 𝐝𝐞𝐦𝐩𝐞𝐧, 𝐦𝐚𝐚𝐫 𝐚𝐥𝐬 𝐢𝐧𝐯𝐞𝐬𝐭𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐧 𝐩𝐚𝐬𝐬𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐳𝐨𝐫𝐠?
Inspiratie: Zorgvisie 7/6/2023: ‘𝘞𝘢𝘢𝘳𝘰𝘮 𝘴𝘵𝘰𝘱𝘱𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘵-𝘱𝘢𝘴𝘴𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘻𝘰𝘳𝘨 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘮𝘪𝘭𝘫𝘢𝘳𝘥𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘭𝘦𝘷𝘦𝘳𝘵’
1 juni 2023
Gratis rendement, zo kan je de intrinsieke motivatie van artsen en zorgprofessionals noemen. Het welbekende zorghart. We lopen – naast de snelwandelsnelheid als de pieper weer eens gaat – geregeld een tandje harder om de patiënt de juiste zorg te verlenen.🏃🏃♀️ Ook al gaat dit ten koste van onze eigen, vrije, tijd.
Dat gratis rendement is de laatste periode niet meer zo vanzelfsprekend. Het zorgsysteem knijpt hierin door de vele regeltjes en administratie en dat heeft effect op de motivatie én het werkplezier van zorgprofessionals. Zo blijkt bij meerdere specialismen grote personeelstekorten van verplegend personeel, maar ook van basiskrachten (ANIOS), bijvoorbeeld binnen de intramurale zorg op de afdelingen neurologie en interne geneeskunde.
Het gratis rendement is ook waar het zorgsysteem hedendaags op steunt, want de dokter heeft immers de Eed van Hippocrates afgelegd en niet alle zorg kan uitgesteld worden naar de dag van morgen. We lopen wel is de gedachte. Maar dat is niet meer haalbaar met de huidige personeelstekorten.
Helaas is extra tijd voor de patiënt nog steeds een moeilijk onderwerp wat betreft mogelijkheden van financiering aan de onderhandeltafel. De overheid heeft bijvoorbeeld bij de kwestie van huisartsen, die de IZA hebben ondertekend met als voorwaarde dat er meer tijd voor de patiënt komt, haar handen ervan af gehaald en de bal bij de huisartsen en zorgverzekeraars zelf gelegd. In fases wordt dit nu gerealiseerd, maar alleen als huisartspraktijken aan bepaalde voorwaarden voldoen en verantwoorden aan zorgverzekeraars waarom ze de wijzigingen willen aanbrengen.
Maar hoe doen we dat dan straks? Als de aanwas van zorgpersoneel in bijvoorbeeld de ziekenhuizen gestaag terugloopt? En onder andere door de vergrijzing de vraag naar zorg zal blijven toenemen?
Om te rekenen op het zorghart – een groot goed dat gratis rendement oplevert – zijn aanpassingen noodzakelijk. Maar wie trekt de stoute schoenen aan? Regeldokter, hoe kijk jij hier tegenaan?
Inspiratie: NVTG ‘Zorgwekkend ANIOS tekort in ziekenhuizen’ 30 mei 2023
26 mei 2023
De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gaat met 𝐛𝐢𝐠 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐞𝐤𝐨𝐬𝐭𝐢𝐠𝐢𝐧𝐠 de bekostiging van medisch-specialistische zorg verbeteren. Per 1 januari 2028 moet de nieuwe systematiek in werking zijn.
De NZa kijkt hierbij naar verschillende punten. Zo is het huidige dbc-systeem niet toereikend om passende zorg mogelijk te maken, welke zich focust op 1 specialist in 1 ziekenhuis. Hierdoor kan samenwerking tussen zorgaanbieders achterblijven.
Daarnaast gaat de NZa zich focussen op ‘meer tijd voor de patiënt’ en hoe bekostiging die beter past bij de geleverde zorg kan bijdragen aan een efficiëntere inzet van zorgpersoneel.
De NZa zal zich niet bemoeien met kostenbesparingen – waardoor de NZa anders door type bekostiging zorgaanbieders zou kunnen sturen – maar biedt enkel de opties voor producten die nu nog niet bestaan. Neem bijvoorbeeld specialisme-overstijgende producten, netwerkbekostiging en een prominentere rol voor de verpleegkundige (specialist).
Deze aanpassingen behoeven de benodigde tijd. Verbeteringen die niet betrekking hebben op sectoroverstijgende zorg kunnen al sneller gerealiseerd worden dan de 5 jaar, is het plan.
Ik ben zeker een voorstander van deze nieuwe bekostigingsmodellen, ook voor de verdere toekomst. Maar over het volgende las ik helaas niets. Want hebben we net niet een IZA getekend die betrekking heeft op de komende 4 jaar? Met andere woorden… komen de nieuwe bekostigingsmogelijkheden wel ‘op tijd’ om de doelen van de IZA te kunnen realiseren? 🕐
Regeldokter, hoe kijk jij hier tegenaan? En wat vind jij van de 5 jaar die de NZa nodig heeft ten aanzien van de huidige levensduur van de IZA?
Inspiratie: NZa / Zorgvisie
19 mei 2023
Voor de acute zorg (spoedzorg) verandert de organisatie en financiering. Minister Kuipers heeft vorig jaar besloten dat regionale zorgcoördinatiecentra (ZCC) de regie nemen over de acute zorg en deze week is de knoop doorgehakt over de financiering. In 2025 moeten ZCC’s volledig zijn gerealiseerd.
Deze ZCC’s zijn straks aansturend in de regio en in zoverre bepalend dat zij besluiten nemen over welke zorg een patiënt nodig heeft, waar (bij welke zorginstelling) en wanneer. Hiermee wil hij inzetten op ‘eenduidige triage, passende zorginzet en regie op vervolgzorg’ en zo de druk op de huisartsenposten en SEH’s wegnemen. Want het is relatief gewoon geworden dat in Nederland de SEH een opnamestop kan hebben waardoor ambulances geweigerd moeten worden en de SEH de deuren voor een aantal minuten/uren moet sluiten vanwege het bereiken van de maximumcapaciteit.
Zal deze overstap naar centralisering voor spoedzorg via ZCC’s vlekkeloos verlopen en wat kunnen we in de toekomst verwachten?
Wat betreft de financiering verandert er zeker ook het nodige. In de huidige situatie werden zorgaanbieders los gecontracteerd door de zorgverzekeraar. Minister Kuipers heeft besloten dat de 11 ZCC’s budgetfinanciering krijgen, zoals nu ook gebruikt wordt bij huisartsenpostzorg, ambulancezorg, en de acute ggz. De 2 grootste zorgverzekeraars in de regio kopen de zorg in en andere zorgverzekeraars moeten volgen. De NZa moet verder deze budgetfinanciering uitwerken.
De ZCC’s zouden ook gunstig moeten werken waar nu personeelskrapte heerst. Maar.. aan de andere kant moeten de ZCC’s straks ook bemand worden. Wie gaan deze functies invullen?
Een andere vereiste van het systeem rondom de ZCC is het vrijgeven van capaciteitsdata waaronder bijvoorbeeld de beddencapaciteit in een ziekenhuis. Dit is noodzakelijk wil de omzetting van spoedzorg naar ZCC’s vruchten afwerpen.
Zoals je ziet komt met de ZCC nog een (grote) speler in het zorgveld erbij. ⚛
Wat vind jij, Regeldokter, is de ZCC een goede vooruitgang voor de spoedzorg met als doel juiste zorg op de juiste plek?
Bron: Kamerbrief over inrichting zorgcoördinatie
#zorgcoordinatiecentra #acutezorg#spoedzorg #healthcaremanagement
13 mei 2023
In management bestaan er verschillende managementstijlen om een organisatie te besturen.
De 𝘁𝗼𝗽-𝗱𝗼𝘄𝗻 aanpak ⬇ en de 𝗯𝗼𝘁𝘁𝗼𝗺-𝘂𝗽 ⬆ benadering zijn hier twee voorbeelden van.
Maar wat houden deze twee strategieën nu precies in?
Bij de 𝘁𝗼𝗽-𝗱𝗼𝘄𝗻 aanpak vindt er besluitvorming op het hoogste niveau plaats – dus door de leidinggevenden aan de top – waarna het besluit wordt gecommuniceerd aan de andere niveaus in de organisatie. Deze benadering wordt vaak toegepast om verwarring te voorkomen zodat het proces overzichtelijk uitgevoerd wordt, bijvoorbeeld bij crisismanagement. Deze aanpak vind je in bedrijven met een (sterk) hiërarchische structuur en gecentraliseerd leiderschap (bijv. ziekenhuis). Handig voor het vaststellen van de algemene visie en doelstellingen van en ziekenhuis, zoals beslissingen over het budget en de middelen.
Je kunt je voorstellen dat de top-down aanpak niet voor alle beslissingen geschikt is. Een nadeel bijvoorbeeld is dat het creativiteit in de weg staat en je de werknemers op de vloer niet (altijd) meekrijgt.
Hiervoor is er een andere aanpak: de 𝗯𝗼𝘁𝘁𝗼𝗺-𝘂𝗽 benadering. Deze wordt gebruikt bij het ontwikkelen van beleid en procedures die betrekking hebben op de dagelijkse praktijk in bijvoorbeeld het ziekenhuis of zorginstelling. Zo worden medewerkers betrokken bij het ontwikkelen van protocollen, het oplossen van problemen op de werkvloer en het nemen van beslissingen op afdelingsniveau.
Een goede balans tussen de top-down en bottom-up aanpak zorgt voor een effectieve en efficiënte besturing van een zorgorganisatie. Je houdt dan rekening met zowel de algehele richting (top-down) als de dagelijkse praktijk (bottom-up).
Maar… in de zorg hebben we ook nog een extra top-down aanpak, namelijk vanuit o.a. de overheid en andere stakeholders in het zorglandschap die beleid maken en waaraan instanties en zorgverleners aan moeten voldoen.
Regeldokter, hoe en waar kunnen we effectief de 𝗯𝗼𝘁𝘁𝗼𝗺-𝘂𝗽 ⬆ aanpak inzetten voor een betere balans met deze ‘𝗵𝗼𝗴𝗲𝗿𝗲’ 𝘁𝗼𝗽-𝗱𝗼𝘄𝗻 ⬇ aanpak?
#topdown #bottomup #zorg #healthcaremanagement#regelgeving #managementstijl
4 mei 2023
Waarschijnlijk wist jij al dat De Regeldokter 𝘄𝗼𝗿𝗸𝘀𝗵𝗼𝗽𝘀 houdt over 𝙙𝙚 𝙛𝙞𝙣𝙖𝙣𝙘𝙞𝙚𝙧𝙞𝙣𝙜 𝙚𝙣 𝙤𝙧𝙜𝙖𝙣𝙞𝙨𝙖𝙩𝙞𝙚 𝙫𝙖𝙣 𝙯𝙤𝙧𝙜. Nog niet? Doe er vanaf nu je voordeel mee en check de reel voor de onderwerpen!
————————————
Maar er is nog iets… namelijk: vanaf nu zijn er ook workshops te boeken met een 𝗻𝗶𝗲𝘂𝘄 𝘁𝗵𝗲𝗺𝗮! 🆕
Samen met 𝚃𝚑𝚒𝚓𝚜 𝙻𝚎𝚎𝚗𝚖𝚊𝚗– organisatiepsycholoog – gaat De Regeldokter 𝘄𝗼𝗿𝗸𝘀𝗵𝗼𝗽𝘀 organiseren waarbij 𝗱𝗲 𝘄𝗲𝗿𝗲𝗹𝗱 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗽𝘀𝘆𝗰𝗵𝗼𝗹𝗼𝗴𝗶𝗲 𝗲𝗻 𝗴𝗲𝘇𝗼𝗻𝗱𝗵𝗲𝗶𝗱𝘀𝘇𝗼𝗿𝗴 𝗼𝗽 𝗱𝗲 𝘄𝗲𝗿𝗸𝘃𝗹𝗼𝗲𝗿 elkaar ontmoeten!
In 𝚜𝚎𝚙𝚝𝚎𝚖𝚋𝚎𝚛 zijn we al door een congres binnen de gezondheidszorg geboekt voor de volgende workshop: ‘𝘿𝙚 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙚 𝙫𝙖𝙣 𝙞𝙣𝙫𝙡𝙤𝙚𝙙 ‘ waarbij we samen gaan kijken naar hoe we onze invloed kunnen vergroten in de dagelijkse werkzaamheden van de o.a. de arts, de zorgprofessional of je werk als PhD’er. Denk hierbij aan momenten zoals de overdracht, het signaleren van inefficiëntie binnen een zorgproces en jouw aangedragen oplossing hiervan, of projectmanagement binnen je PhD. Maar er zijn veel meer momenten waar je deze 𝙩𝙞𝙥𝙨 𝙚𝙣 𝙩𝙧𝙞𝙘𝙠𝙨 kunt toepassen.
𝗢𝗼𝗸 𝗴𝗲ï𝗻𝘁𝗲𝗿𝗲𝘀𝘀𝗲𝗲𝗿𝗱? Wij hebben nog ruimte in onze agenda’s om deze inzichten ook met jou en je collega’s te delen! 👥
𝚅𝚘𝚘𝚛 𝚠𝚒𝚎?
– ben of ken jij een organisator van congressen in de gezondheidszorg?
– of ben jij onderdeel van een vakgroep (als bijv ANIOS/AIOS) of (huisartsen)praktijk?
– of ken jij een detacheerbureau voor bijv. artsen of een ander bedrijf waar zorgprofessionals werken?
Stuur een mail naar 𝗶𝗻𝗳𝗼@𝗱𝗲𝗿𝗲𝗴𝗲𝗹𝗱𝗼𝗸𝘁𝗲𝗿.𝗻𝗹 om de brochure over deze workshop te ontvangen!
*NB: workshops op maat zijn uiteraard ook mogelijk!
En…ben je nu op zoek naar 𝗲𝗲𝗻 𝘁𝗵𝗲𝗺𝗮 𝗯𝗶𝗻𝗻𝗲𝗻 𝗳𝗶𝗻𝗮𝗻𝗰𝗶𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴 𝗲𝗻 𝘇𝗼𝗿𝗴, dan ben je De Regeldokter uiteraard ook aan het goede adres, want deze workshops blijf ik uiteraard ook geven! Je kunt mij bereiken via hetzelfde e-mailadres.
Regeldokter, tot in de (nabije) toekomst! 🔜
27 april 2023
Het stelsel dat we in Nederland op dit moment hanteren is volume gebaseerd (fee for service). In andere woorden, het uitvoeren van handelingen wordt financieel beloond. Daarnaast is de zorg gefragmenteerd waarbij de zorgvrager bij verschillende zorgaanbieders deelresultaten behaald.
Een andere manier om zorg te bekostigen, overgevlogen vanuit de VS, is de bundled payment trend. Ook hier in Nederland wordt hieraan gewerkt waarbij ook de Nederlandse Zorgautoriteit hierop inzet voor geplande (electieve) chirurgische zorgactiviteiten.
Maar wat is nu een zorgbundel?
Voor 1 patiënt wordt een X bedrag gegeven afhankelijk van de patiëntkarakteristieken rekening houdend met co-morbiditeiten en mogelijke complicaties, dus één budget voor 1 zorgketen. Het gebruik van een zorgbundel sluit zo de volumeprikkel uit. Hierbij staat de uitkomst centraal van de specifieke aandoening in het zorgpad en niet de individuele zorgactiviteiten geleverd door de (verschillende) zorgaanbieder(s). Afhankelijk van het type aandoening is de zorgbundel in tijd begrensd, bijvoorbeeld 1 jaar na heupvervanging of 2 jaar na operatieve behandeling van mammacarcinoom.
Zo moeten zorgbundels aan bepaalde voorwaarden voldoen
1. Alle zorg van een behandeling bij een specifieke aandoening moet gedekt worden door 1 betaling
2. Goede conditie-specifieke uitkomsten moeten gegarandeerd worden
3. De patiëntenpopulatie moet duidelijk gespecificeerd zijn en evt gecorrigeerd voor risico
4. Verantwoordelijkheden moeten afgebakend zijn en ook wat betreft welke zorg wel/niet wordt meegenomen in de zorgbundel
5. De prijs voor de zorgbundel moet zo gekozen dat er voldoende marge is maar ook dat er efficiënte en effectieve zorg geleverd wordt
Zoals je leest is een zorgbundel niet zo gemakkelijk te implementeren in het complexe huidige stelsel en heeft net als fee for service ook nadelen. Wel past het bij de kijk op integrale zorg, waarbij goede samenwerking tussen en verantwoordelijkheid van overheid, zorgverzekeraars en zorgaanbieders wordt gevraagd.
Regeldokter, wat vind jij van deze manier van zorg bekostigen op basis van zorgbundels? Vind jij de zorgbundel een go or no go?
21 april 2023
In het onderhandelproces van zorgcontractering kan er de voorkeur gegeven worden aan omzetplafonds. Omzetplafonds zijn een mogelijkheid om de bekostiging van zorg te reguleren, waarbij de zorgverzekeraar tot een maximum totaalbedrag de geleverde zorg vergoedt in een bepaalde periode – vaak een jaar. De zorgverzekeraar kan hierdoor voorspellen hoeveel geld gereserveerd moet worden voor de vergoeding van een zorgaanbieder binnen die bepaalde periode. Ook ziekenhuizen kunnen zo een beeld vormen van de geschatte kosten en inkomsten.
Om binnen het omzetplafond te blijven worden zorgaanbieders gestimuleerd om zich te focussen op efficiëntie en doelmatigheid en kostenbesparende maatregelen kunnen worden genomen. Omzetplafonds hebben dus als voordeel dat er geen overmatige zorg wordt geleverd.
Maar wat gebeurt er als het omzetplafond overschreden wordt?
Er zijn verschillende smaken. Afspraken rondom doorleverplicht zijn hierbij bepalend, maar hiervoor is vergoeding door de zorgverzekeraar van de behandelingen boven het omzetplafond vaak niet (dus 0 euro) dan wel in overleg slechts deels (%) gegarandeerd.
Zo kan het zelfs zijn dat bij het bereiken van het omzetplafond en 𝗱𝗼𝗼𝗿𝗹𝗲𝘃𝗲𝗿𝗽𝗹𝗶𝗰𝗵𝘁 zonder vergoeding (0 euro), de zorgverzekeraar er zelfs financieel gunstiger uitkomt. Dit kan als deze wel het eigen risico incasseert bij de zorgvrager en maar zelf de zorgaanbieder niets meer is verschuldigd.
Andersom, kan een 𝘰𝘮𝘻𝘦𝘵𝘱𝘭𝘢𝘧𝘰𝘯𝘥 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘳𝘢𝘤𝘵 𝘻𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘥𝘰𝘰𝘳𝘭𝘦𝘷𝘦𝘳𝘱𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵 dus resulteren in een patiëntenstop, omdat de kosten van de zorg niet meer worden gedekt. De patiënt wordt in dat geval doorverwezen naar een ziekenhuis in de buurt.
Kortom, bij een zorgcontract gebaseerd op een omzetplafond loopt de zorgaanbieder 𝗳𝗶𝗻𝗮𝗻𝗰𝗶𝗲𝗲𝗹 𝗿𝗶𝘀𝗶𝗰𝗼 op en niet de zorgverzekeraar.
Regeldokter, moet de zorgaanbieder bij een 𝘰𝘮𝘻𝘦𝘵𝘱𝘭𝘢𝘧𝘰𝘯𝘥 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘳𝘢𝘤𝘵 𝘻𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘥𝘰𝘰𝘳𝘭𝘦𝘷𝘦𝘳𝘱𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵 de behandeling bij een bestaande patiënt afmaken ja of nee? Beantwoord de vraag vandaag in de stories op Instagram (of kijk anders bij 𝘛𝘦𝘴𝘵 𝘑𝘦 𝘒𝘦𝘯𝘯𝘪𝘴 – Instagram @deregeldokter)!
12 april 2023
𝐕𝐚𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐚𝐠 𝐢𝐝𝐞𝐞 𝐯𝐨𝐨𝐫 ‘𝐨𝐨𝐢𝐭’, 𝐧𝐮 𝐚𝐥𝐰𝐞𝐞𝐫 𝐛𝐢𝐣𝐧𝐚 𝐞𝐞𝐧 𝐣𝐚𝐚𝐫 𝐛𝐞𝐳𝐢𝐠! Het borrelde hiervoor al een poos in mijn gedachten maar het werd maar niet concreet. Totdat ik besloot om vanuit huis mijn eigen cursus te maken. Om het hiaat te vullen voor onze lichting van dokters waarbij organisatie van zorg (te) weinig aan bod is gekomen in de opleiding. ᴅᴇ ʀᴇɢᴇʟᴅᴏᴋᴛᴇʀ was een feit. En via dit platform om zo mijn missie in een ‘leerreis’ vorm te geven en jou als collega geïnteresseerde mee te kunnen nemen op deze reis.
Want hoe onze zorg namelijk georganiseerd is, is in veel gevallen helemaal niet zo logisch. Een toch wel vastgeroest log systeem waarin veranderingen moeilijk van de grond komen. Ik startte met mij te verdiepen door middel van literatuur en rapporten. En om over de overkoepelende struggles te horen, sprak ik onder andere met een professor betaalbare zorg en werd ik geïnspireerd door mijn promotoren, beiden actief in de organisatie van zorg naast hun hoogleraarschap, met wie ik van gedachten wisselde.
In de tussentijd verdiep ik mij zelf verder in o.a. documenten variërend van wetboeken, updates (NZa, nieuwsberichten tot aan jaarverslagen) en heb ik ideeën welke informatie ik verder graag wil delen met jullie.
Maar over welk onderwerp wil jij nu meer leren? Ik heb een grove indeling gemaakt:
* Zorgstelsel
* Wetgeving
* Zorgcontractering
* Diagnose behandelcombinatie (dbc)
* Zorguitgaven
* Anders…?
Deze week post ik elke dag in de stories op Instagram deze vraag, waar je laagdrempelig kan laten weten welk onderwerp (en misschien wel heel specifiek) meer over wilt leren!
Zo is het een 𝘄𝗶𝗻 𝘄𝗶𝗻. Jij leert waar je meer over wilt weten en ik zoek met veel enthousiasme het voor je uit!
ᴇᴇɴ ɢᴇᴢᴀᴍᴇɴʟɪᴊᴋᴇ ʟᴇᴇʀʀᴇɪs. sᴀᴍᴇɴ ᴇᴇɴ ʀᴇɢᴇʟᴅᴏᴋᴛᴇʀ!
Voortaan zal ik je ipv ‘jonge dokter’ daarom ook aanspreken met ‘𝗿𝗲𝗴𝗲𝗹𝗱𝗼𝗸𝘁𝗲𝗿’. Want dat bén jij. Een bevlogen dokter die alle ballen in de lucht houdt en ondertussen ook informatie vergaart over hoe onze zorg werkt. En met dat laatste help ik je graag!
Regeldokter, laat van je horen in de stories/comments! Of per mail info@deregeldokter.nl!
7 april 2023
Jonge dokter, is ‘ontschotten van zorg’ een van de nieuwe toverwoorden 🔮?
Het zorgsysteem wordt in grote mate georganiseerd door middel van individuele zorg geleverd door verschillende partijen. Elke stakeholder heeft haar eigen belangen waardoor domeinoverstijgende financiering nog niet goed van de grond komt. Soms komen er al mooie voorbeelden in het nieuws, maar toch wordt dit qua financiering nog niet (altijd) goed ondersteund. Het probleem hierbij is dat de financiering niet toereikend is, danwel nog niet vastgelegd. Als de NZa geen tarieven bepaalt en vervolgens daardoor de zorgverzekeraar besluit zijn vingers zelf er niet aan te willen branden, is het gevolg als snel duidelijk: de schotten blijven behouden.
Ontschotten benoemen in een debat zou suggereren dat je aan de ‘goede’ kant staat en dat jij voor verandering bent. Maar er is ook een positieve kant aan deze schotten. Zo weten we wie er verantwoordelijk is en waar er grenzen zijn. Geheel ontschotten levert mijn inziens dus ook niet het gewenste resultaat op. Bruggen bouwen is dan ook een veel betere en positievere kijk. Immers, veel processen in de zorg en haar rigide systeem worden vaak negatief belicht, maar we kunnen met samenwerking verder komen.
Alleen is het moeilijk om het complexe zorgsysteem zomaar aan te passen. Door de vele stakeholders komt alles niet snel van de grond. En kan het in de ene regio een samenwerking wel zijn opgepakt, maar dan hoeft dat nog niet te betekenen dat de andere regio eenzelfde strategie toepast.
Een paar gedachten die ik daarom wil delen:
Kies in plaats van ontschotten voor bruggen bouwen…
…want zonder schotten geen duidelijke grenzen
Maak van statische schotten, fluïde schotten…
…waarin aanpassingen te maken zijn bij zorg die in beweging is
… en waarbij verantwoordelijkheden nog duidelijk zijn
Jonge dokter, wat denk jij hiervan? 💭
24 maart 2023
Jonge dokter, hoe vaak neem je 𝗻𝗶𝗲𝘁-𝗯𝗲𝗵𝗮𝗻𝗱𝗲𝗹𝗲𝗻 mee in je behandelopties? Als dokters zijn we opgeleid te kijken naar de patiënt die mogelijk ziek is. Wat zijn de klachten, bij welke ziekte past dit het best en hoe kunnen we deze ziekte behandelen?
Misschien komt het in de regel vaker voor in de huisartspraktijk dan in het ziekenhuis, maar niet behandelen is óók een behandeloptie.
En… soms een betere optie, waarbij je de patiënt net zo goed ondersteund en diens gezondheid kan bevorderen zonder de complicaties van bijvoorbeeld een ingreep (bijvoorbeeld tonsillectomie bij jonge kinderen of cholecystectomie bij volwassenen). Niet behandelen of een afwachtend beleid is dan ook niet alleen maar van toepassing in de laatste levensfase.
Alleen een probleem is dat 𝗻𝗶𝗲𝘁-𝗯𝗲𝗵𝗮𝗻𝗱𝗲𝗹𝗲𝗻 in ons huidig zorgstelsel 𝑛𝑖𝑒𝑡 financieel gewaardeerd wordt. Er is namelijk een financiële prikkel om te behandelen welke gestimuleerd wordt door de huidige prestatiebekostiging. Niet behandelen betekent nu een eventueel negatief gevolg voor de financiële gezondheid van de zorgaanbieder.
Bij passende zorg hoort ook deze optie van niet behandelen of afwachtend beleid. En dit moet dan ook financieel gewaardeerd worden. Het is namelijk een weloverwogen optie waarbij de inschatting van de dokter cruciaal is en de gezondheid van de patiënt voorop staat.
Deze ‘niet-behandel’ optie behoeft ook een wijziging in het verwachtingspatroon van de patiënt. De zorg is geen supermarkt en inzetten van diagnostiek of behandeling hoeft niet ten alle tijden tot betere gezondheidsuitkomsten te leiden. Uitleg in de spreekkamer om niet te behandelen vraagt tijd welke kostbaar is om tot gezamenlijke beslisvorming te komen. Een financiële waardering voor deze uitleg en het vertrouwen dat niet behandelen op dat gegeven moment goed is, is dan ook meer op zijn plek.
Jonge dokter (en Nederlandse Zorgautoriteit), waar blijft de diagnose 𝗻𝗶𝗲𝘁-𝗯𝗲𝗵𝗮𝗻𝗱𝗲𝗹 combinatie – 🅓🅝🅑🅒?!
16 maart 2023
Jonge dokter, communicatie is key
Elke dag voer jij een medische overdracht uit aan de desbetreffende patiënt die jij tegenover je hebt. Een open deur dat heldere communicatie hierbij essentieel is, want zo blijkt dat ongeveer 25% van de Nederlanders moeite heeft met het begrijpen van medische informatie. En: mensen met een laag inkomen en opleiding leven 15 jaar minder in goede gezondheid dan mensen met een hbo- of universitaire opleiding en een hoog inkomen.
De beste manier om te checken of de patiënt jouw informatie begrijpt?
–> Stel de patiënt een terugvraag <–
Maar wat heeft de terugvraag dan met financiering en organisatie van zorg te maken denk je misschien?
Alles. Heldere en duidelijke communicatie bespaart geld.
Bijvoorbeeld: wanneer de patiënt in eigen woorden kan navertellen wat jij zojuist hebt verteld, vergroot dit de kansen op therapietrouwheid en zo het juiste gebruik van een therapie/geneesmiddel. En dat heeft natuurlijk weer effect op kosten wanneer je patiënt niet (op korte termijn) terug hoeft te zien.
Tijd maken voor deze terugvraag in je consult kost in het begin wat oefening. Ook het zoeken naar de juiste formulering hoe jij het beste de patiënt kan activeren te antwoorden op de terugvraag.
Hier in het kort goede voorbeelden en tips die ik vond en graag met je deel:
1. Vb: Ik wil graag weten of ik het goed heb uitgelegd. Kunt u mij in eigen woorden vertellen wat we hebben afgesproken?
2. Vb: Ik wil graag weten of ik het goed heb uitgelegd. Wat gaat u thuis vertellen (of doen)?
3. Vermijd zoveel mogelijk jargon en beperk de informatie
4. Start met het toepassen van de terugvraag bij 1-2 patiënten per dag en breidt dit erna uit
5. Pas de terugvraag op meerdere momenten toe – dus niet alleen aan het einde – bij het overdragen van veel informatie
6. Vraag niet of je patiënt het begrepen heeft, dat geeft een gevoel van controleren wat averechts werkt
7. Vul daar aan waar er nog uitleg nodig is.
Jonge dokter, zet jij als zorgdrager ook de terugvraag vanaf nu dagelijks in?! Check!
Geïnspireerd door: Pharos Terugvraagmethode & factsheet gezondheidsverschillen
11 maart 2023
Jonge dokter, ben jij ook voor een wij-gevoel in plaats van een zij-gevoel?
De zorg is in de loop van de jaren flink gefragmenteerd. Vele stakeholders deden entrée, waardoor de zorg organisatorisch een nog complexer systeem is geworden.
Het beruchte eilandjes denken is hierdoor onbewust er ook in geslopen. Bij het maken van noodzakelijke keuzes lijkt begrip dan ook moeilijker opgebracht te kunnen worden, omdat de uitkomst van een keuze niet voor iedereen gunstig hoeft uit te pakken (bijvoorbeeld in termen van centen). Een ‘ja, maar zij’-gevoel. Terwijl de overkoepelende gedachte van zorg blijvend hetzelfde is, namelijk goede en kwalitatieve zorg verlenen.
Aan de onderhandeltafel moet een wij-cultuur ontstaan. Een wij-gevoel, dat het zij-gevoel domineert. Een teamprestatie om goede zorg te blijven verlenen welke voor iedereen toegankelijk is. Samen inzetten voor goede zorg moet toch haalbaar zijn waarbij er geen overwegend winnaars danwel verliezers zijn. Barrières en persoonlijke (winst) overtuigingen moeten, hoe moeilijk en misschien op korte termijn onmogelijk dat ook is, plaats gaan maken voor de overkoepelende gedachte wáárom we zorgen. We hebben namelijk een systeem gecreëerd, omdat het niet meer wenselijk was 1 partij aan te wijzen die (volledige) verantwoordelijkheid neemt voor de koers die bewandeld moet worden. Laten we daarom gaan voor samen. Geen woekerwinsten, maar grote gezondheidswinsten! Om te beginnen door de jonge dokter van de toekomst ook meer in het keuzeproces te betrekken, want die ‘wij’, dat zijn ook wij!
Jonge dokter, heb jíj nog goede ideeën voor het creëren van zo’n wij-cultuur?
2 maart 2023
Jonge dokter, ooit van het macrobeheersingsinstrument gehoord?
In de gezondheidszorg bestaat een nationaal redmiddel om budgetoverschrijdingen bij zorgaanbieders te ontmoedigen: het macrobeheersingsinstrument. Het macrobeheersingsinstrument (mbi) is een onderdeel van de Wet marktordening gezondheidszorg en omvat een landelijke omzetgrens (bovengrens) en daarvan afgeleide bovengrenzen per zorgaanbieder.
Door het ministerie van VWS wordt jaarlijks dit macrokader (Budgettair Kader Zorg) vastgesteld. Zorg waarop het mbi-regime van kracht is o.a. de medisch specialistische zorg, de tweedelijns curatieve GGZ en de geriatrische revalidatiezorg. Indien het maximum wordt overschreden voor dat betreffende jaar, moeten zorgaanbieders een percentage % van de behaalde omzet in dat jaar afdragen aan het Zorgverzekeringsfonds (generiek model).
Interessant is dat deze terugbetalingsverplichting om een overschrijding teniet te doen op alle zorgaanbieders van toepassing is, ongeacht hun aandeel in de totale macro-overschrijding. Bijvoorbeeld: Wanneer ziekenhuis X overproductie draait of hoge prijzen uitonderhandelt met zorgverzekeraars en daarmee zorgt voor een overschrijding van het macrobudget, wordt uiteindelijk ook ziekenhuis Y aangesproken omzet af te dragen. Saillant detail, door de overproductie heeft ziekenhuis X zelfs hogere inkomsten en voelt de mbi minder hard in de portemonnee. Er wordt dus niet gedifferentieerd tussen zorgaanbieders in % kosten.
Het mbi wordt uiteindelijk uitgevoerd door de NZa, in opdracht van de minister. De minister bepaalt eerder of het macrobeheersingsinstrument ingezet moet worden en wat de omvang van het bedrag is. Ook kan gekozen worden voor het accepteren van de overschrijding van de norm zonder verdere maatregelen (vrijwaring). De beslissing wordt in retrospect gemaakt na strenge toetsing: of de mbi daadwerkelijk wordt ingezet voor het jaar x, neemt de minister na het jaar x.
Jonge dokter, wat vind jij van dit ultimum remedium dat een generiek model hanteert in plaats van een gedifferentieerd model (% verschillend per zorgaanbieder afhankelijk van het aandeel aan de overschrijding)?
24 februari 2023
Jonge dokter, wat vind jij van deze terminologie?
Net zoals in de geneeskunde wordt ook in de wereld van bestuur en organisatie in de zorg een eigen soms wel cryptisch jargon gebruikt.
Termen als de patiënt centraal, personalized medicine, passende zorg, de juiste zorg op de juiste plek, waardegedreven zorg (value-based healthcare), zorg op maat – het lijken telkens weer nieuwe veelbelovende woorden die naar de oplossing leiden. Maar sec gezien gaat het jaar na jaar telkens om (soms dezelfde) onderliggende keuzes. Waar gaat het geld naartoe en belangrijker hoe past het huidig systeem hierin of zijn er wijzigingen nodig.
Daarnaast lijken deze termen de illusie te wekken dat het 𝐝𝐚𝐭𝐠𝐞𝐧𝐞 is waar we 𝗻𝗶𝗲𝘁 mee bezig zijn. Goede zorg voor de patiënt. Daar slaan we mijn inziens de plank mis. Het is juist dat waar we als artsen en andere zorgprofessionals ons elke dag voor inzetten. Goede zorg voor die ene patiënt die tegenover ons zit, in en buiten het ziekenhuis. Met een bevlogenheid, passie en energie. Want we weten als geen andere dat geen enkele patiënt hetzelfde is en maatwerk behoeft. Dit zien we al als we kijken naar de verschillen tussen patiënten in enkel de medische voorgeschiedenis/medicatie, laat staan diens persoonlijke overtuigingen.
Laten we daarom juist daar – waar er over geldstromen besloten wordt – helder communiceren. Aangeven wat we precies willen en dit niet verpakken in een strategie die (beperkte) nieuwheid suggereert. Helder communiceren voor een werkbaar zorgsysteem is hiervoor essentieel, zodat verwachtingen duidelijk worden uitgesproken en goede weloverwogen keuzes gemaakt kunnen worden.
17 februari 2023
Jonge dokter, is de eerste dominosteen omgevallen en kunnen we op korte termijn meer centralisatie van specialistische zorg verwachten?
Je hebt het vast al in het nieuws gelezen. Het debat over de kinderharchirurgie. In december adviseerde de NZa nog het besluit van centraliseren uit te stellen en afgelopen week kon ook de Nederlandse Federatie voor UMC’s niet tot een consensus komen over de keuze van 2 (van de huidige 4) interventiecentra. De soap lijkt een einde te krijgen nu de minister afgelopen week een voorgenomen besluit heeft genomen, waarvoor de UMC’s nu twee weken hebben om op te reageren.
Het doel van het concentreren van zorg is het verhogen van de kwaliteit wanneer de verwachting zo is, dat het aantal patiënten te laag is om voor alle huidige specialisten hoogcomplexe (zeldzame)zorg op niveau uit te voeren. In dit geval zou het aantal geschatte operaties in de toekomst te laag zijn voor het behouden van 4 centra.
Maar, zoals te verwachten heeft deze concentratie heeft ook gevolgen. Naast het verhogen van kwaliteit, heeft dit ook impact op hoe de zorg nu georganiseerd is. Het zou namelijk impliciet ook andere concentraties van zorg betekenen voor andere UMCs volgens de toezichthouder. Door het verlies van de kinderhartchirurgie bij een van de UMC’s, dreigt deze bijvoorbeeld ook de kinderIC te verliezen en eventueel zelfs de academische status. Om dat te voorkomen zijn andere reorganisaties van (hoogcomplexe) zorg nodig. Bij akkoord van deze centralisatie lijkt de eerste omvallende dominosteen een feit.
Daarnaast vraagt deze wijziging ook het nodige van de werknemers zoals o.a. de specialisten en verpleegkundigen. Behoud van het beroep? Een verhuizing?
Maar ook de toegankelijkheid van de zorg zal hierdoor veranderen – wat een logisch gevolg is van het centraliseren van zorg -waarbij de voor- en nadelen goed tegen elkaar moeten worden afgewogen.
Jonge dokter, ben jij voor concentratie van hoogcomplexe specialistische zorg?
10 februari 2023
Jonge dokter, moet UAD medicatie breder beschikbaar komen?
Tot op heden is in de Geneesmiddelenwet vastgelegd dat bepaalde medicatie, zogeheten UAD middelen, Uitsluitend bij Apotheek en Drogist te koop mogen zijn. Het gaat hierbij om o.a. NSAIDs, maagzuurremmers, laxeermiddel bisacodyl, melatonine (hoge doseringen), neussprays en cinnarizine (anti-allergiemiddel) waarvoor geen recept nodig is. UAD verschilt van AV, wat staat voor Algemene Verkoop: medicatie die vrij beschikbaar zijn zoals paracetamol.
Recent is er een Kamerdebat geweest om UAD middelen ook beschikbaar te stellen in een tankstation, supermarkt, bouwmarkt of zelfs online. Het idee hierachter is dat met digitaal advies, via een telefoonnummer of Ipad, deze middelen ook hier verkocht mogen worden. In het Kamerdebat (welke ook na te lezen) geeft de minister aan dat de aanpassing van deze wet nuttig zou zijn om deze te rijmen met de huidige praktijk waarin digitalisering een centralere rol speelt.
Vroeger heb ik zelf in de apotheek gewerkt, waarbij ik ook verantwoordelijk was voor het inruimen van de bestellingen en hiervoor o.a. UAD medicatie van een gele sticker voorzag: ‘Indien u nog andere medicatie gebruikt, vraag ons om advies’. Deze UAD medicatie, zoals het CBG ook aangeeft, is namelijk medicatie met potentieel risico, zij het relatief laag. Door de apothekersassistent(e) wordt zelfs direct een medicatiebewaking uitgevoerd als men reeds middelen gebruikt, waarbij het initiatief dus vanuit de assistente komt ipv de consument. De consument zal anders al snel zeggen, ‘Nee ik heb geen advies nodig,’ zonder eventuele consequenties te weten van interacties – laat staan zelf straks om digitaal advies vragen.
Mensen overschatten al snel namelijk hun kennis en onderschatten de risico’s, zo schrijft het KNMP in reactie op deze mogelijke aanpassing welke niet wordt ondersteund door veertien koepelverenigingen (waaronder KNMP en o.a. de Nederlandse Federatie van Trombosediensten, NHG, NIV). Er is nog geen besluit gevormd, maar de vraag luidt of deze wetswijziging bijdraagt aan betere zorg en verantwoordelijk medicijngebruik?
Jonge dokter, wat vind jij van deze mogelijke wetswijziging/lobby?
2 februari 2023
Jonge dokter, ben jij voor een samenwerkend of overwegend concurrerend zorgsysteem?
Coöpetitie, wellicht ook een nieuw woord in jouw persoonlijke vocabulaire?
Een samenstelling tussen coöperatie (alsin samenwerking) en competitie.
De gereguleerde marktwerking leunt op competitie met als doel kwalitatieve en toegankelijke zorg te bewerkstelligen. Maar de uiteindelijk sterk gefragmenteerde zorg met vele stakeholders in het zorglandschap behoeft juist vele samenwerkingsverbanden. Samenwerking (coöperatie), ook leidend in het programma Juiste Zorg op de Juiste Plek, zal dus in de loop van de tijd het stokje over moeten nemen van de competitie. Het samenwerken wordt ook steeds belangrijker vanwege de huidige schaarste (personeel), waardoor competitie als kenmerk van het huidig zorgstelsel niet meer passend is.
Alleen een vereiste voor goede samenwerking is wederzijds vertrouwen en laat dat nu een van de keerzijden zijn van het marktwerkingssysteem waarin wantrouwen steeds meer geïntroduceerd is door o.a. de vele (kwaliteit) checks waaraan voldaan moet worden. Ook bij de zorginkoop/verkoop tussen de zorgverzekeraar en de zorgaanbieder is wantrouwen aanwezig dat het spel van onderhandelen beïnvloedt.
Op 1 moet daarom staan dat iedere stakeholder zich inzet om de gezondheid van de populatie te bevorderen, waarbij de financiële gezondheid in termen van winst van de eigen instantie een lagere prioriteit moet krijgen. Een lastig pakket, waarbij de omschakeling van wantrouwen naar vertrouwen noodzakelijk is wil (regionale) samenwerking, wat ook in het huidig Integraal Zorgakkoord wordt gestimuleerd, slagen.
Wat denk jij jonge dokter? Een balans tussen samenwerking en concurrentie is een goede start. Maar hoe kan het wantrouwen omgezet worden naar vertrouwen?
12 januari 2023
Jonge dokter, voor jou op een presenteerblaadje…!
Een tijdje terug mocht ik een praatje houden op het JNVE congres (Jonge Nederlandse Vereniging voor Endocrinologie).
En hoe leuk om dan iets te mogen vertellen over de Regeldokter en zo collega dokters een korte introductie te geven waarom kennis van hoe de zorg werkt niet alleen nuttig maar ook noodzakelijk is aangezien de (stijgende) zorgkosten bijna dagelijks een terugkerend onderwerp in het nieuws zijn!
Na afloop mocht ik enthousiaste reacties ontvangen en dat geeft de burger moed!
Want, omdat ik niet overal in Nederland hierover presentaties kan houden- iets wat ik zeker op termijn graag zou doen (!) – deel ik graag mijn enthousiasme ook met jou maar dan via de digitale weg.
Jonge dokter, je kunt je daarom nu aanmelden voor de Regeldokter cursus ‘Hoe het nu echt reilt en zeilt, de zorg en het geld!’. Voor meer info zie eerdere post en de link in bio! De deuren sluiten 29 januari, dus mis het niet! En vergeet niet de boodschap te checken welke ik voor je heb opgenomen!
Wil je meedoen met je vakgroep, stuur me dan even een e-mail via info@deregeldokter.nl voor de mogelijkheden!
6 januari 2023
Jonge dokter, ik heb mooi nieuws, want wil jij het nieuwe jaar nóg beter starten?
𝐌𝐞𝐥𝐝 𝐣𝐞 𝐝𝐚𝐧 𝐧𝐮 𝐚𝐚𝐧 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐨𝐧𝐥𝐢𝐧𝐞 𝐜𝐮𝐫𝐬𝐮𝐬 ‘𝐇𝐨𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐮 𝐞𝐜𝐡𝐭 𝐫𝐞𝐢𝐥𝐭 𝐞𝐧 𝐳𝐞𝐢𝐥𝐭: 𝐝𝐞 𝐳𝐨𝐫𝐠 𝐞𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐠𝐞𝐥𝐝’ – 𝒔𝒕𝒂𝒓𝒕 30 𝒋𝒂𝒏𝒖𝒂𝒓𝒊 2023
Dat de pilot versie van de cursus vorig jaar zo goed ontvangen werd, oversteeg zelfs mijn eigen verwachtingen! Maar, dat weerhield me niet om de cursus nog beter te maken en heb ik extra modules toegevoegd plus een werkboek te gebruiken als naslagwerk om je kennis te toetsen met vragen!
𝐖𝐚𝐧𝐭…
• Voel jij je als jonge dokter ook (deels) verantwoordelijk voor de stijgende zorgkosten?
• Is kennis over de organisatorische kant van de zorg weinig aan bod gekomen in je opleiding?
• Wil je je meer hierin verdiepen om zo o.a. nieuwsberichten over zorg (stelsel) beter te kunnen plaatsen?
• Wil jij als (jonge) dokter ook bijdragen aan een veerkrachtig en toekomstbestendig zorgsysteem?
𝐄𝐧 𝐰𝐢𝐥 𝐣𝐞 𝐝𝐚𝐚𝐫𝐨𝐦 𝐨𝐨𝐤…
• Een basis krijgen in hoe onze zorg georganiseerd is (o.a. het principe gereguleerde marktwerking, welke stakeholders zijn betrokken, DBC)?
• In je eigen tijd door middel van korte videomodules (5-10 min) je deze informatie tot je nemen?
• Een investering in jezelf wil doen die betaalbaar is?
• Betrouwbare informatie ontvangen, tevens gewaarborgd door deskundigheid uit het veld?
𝐃𝐚𝐧 𝐢𝐬 𝐝𝐞𝐳𝐞 𝐜𝐮𝐫𝐬𝐮𝐬 𝐢𝐞𝐭𝐬 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐣𝐨𝐮!
𝐖𝐚𝐚𝐫𝐨𝐦 𝐧𝐮 𝐦𝐞𝐞𝐝𝐨𝐞𝐧?
• De cursus komt slechts 2x dit jaar beschikbaar, nu en medio 2023. Nu instappen betekent een heel jaar toegang (t/m 31 dec 2023)!
• Een exclusief aanbod (zie post ) is alleen geldig voor deze ronde! Grijp die kans!
• En.. omdat verandering niet vanzelf gaat. Met een steuntje in de rug kunnen we samen ons inzetten voor een toekomstbestendig zorgsysteem!
Meer informatie vind je hier op de website! En als je wilt weten hoe cursisten de (pilot)cursus hebben ervaren, check dezelfde link of een eerdere post!
Je kunt je tot en met 29 januari aanmelden, ben jij erbij?!
15 december 2022
Jonge dokter, hoe groot mag de buffer zijn van de zorgverzekeraar?
De meeste zorgverzekeraars zijn coöperaties zonder winstoogmerk. Wel kan er winst gemaakt worden en dat is ook een eis van de Nederlandsche Bank om financiële tegenvallers op te vangen. Winst kan de spaarpot in, geïnvesteerd worden in de zorg of worden ingezet om premies te verlagen. Ze mogen de winst dus niet (aan zich)zelf uitkeren.
Waarom de ene basisverzekering duurder is dan de andere? Dit heeft o.a. te maken met de eerdergenoemde buffer en de keuze van de verzekeraar wat ze daarmee doen. Alleen hoeveel winst, opgeslagen als buffer, is nodig?
De Nederlandse Zorgautoriteit monitort elk jaar de zorgverzekeringsmarkt. Wat blijkt: de zorgverzekeraars hebben hun reserves en de winsten, als gevolg van COVID in 2020, ingezet om de premiestijging voor verzekerden in 2022 te dempen. Dit heeft geleid tot een daling van de gemiddelde solvabiliteit van 148% (2021) naar 142% (2022), met een spreiding tussen de 138 en 160%. De solvabiliteit zegt iets over de financiële gezondheid op de lange termijn om toekomstige tegenvallers op te kunnen vangen.
De Nederlandsche Bank eist een minimum solvabiliteit van 100%, waar alle zorgverzekeraars ruim boven zitten-vastgelegd in Solvency II (onderdeel van Europese wetgeving), welke Solvency I in 2016 verving en door strengere eisen lagere solvabiliteit tot gevolg had.
Maar, is er ook een plafond aan deze buffer? Dit blijkt niet zo gemakkelijk te vinden. Het gemiddelde ligt sinds 2017 al jaren rond de 140-150%. Zorgverzekeraars geven aan dat wanneer ze ‘te hoge’ buffers hebben, dit terugkeren naar de zorg of naar de burger via verlaging van de zorgpremie. Echter, het lijkt erop dat zij zelf kunnen bepalen wat de ‘maximum’ streefbuffer is kijkende naar de spreiding van 138-160% onder de zorgverzekeraars dit jaar.
Interessant, want we willen ook graag dat bij een nieuwe tegenvaller (financiële crisis/pandemie) de zorgverzekeraar voldoende buffer heeft om in te zetten. Maar wellicht is er wel ruimte bij de zorgverzekeraars die aan de bovenkant van de verdeling zitten om deze buffer wat te verkleinen.
Jonge dokter, zijn deze inzichten ook verhelderend voor jou?
8 december 2022
Jonge dokter, wellicht is het je niet ontgaan. Onlangs is in het NRC een raak artikel geschreven over de stand van de zorg. Het verwachte zorginfarct is er al. Even geleden sprak ik met een hoogleraar betaalbare zorg en hij noemde het toen ook: schaarste. Een term waarvan we hoopten dat die nooit met de zorg te maken zou hebben, alleen is het moment nu echt daar.
Maar waar hebben we het dan over als we het over een zorginfarct hebben?
De zorg is al geen garantie meer. Met andere woorden: zorg kan niet meer geleverd worden zoals we het gewend zijn en dus verwacht wordt. En deze gedachte verdient veel meer aandacht dan het op dit moment gegeven wordt.
Ik licht een paar punten uit:
1. De zorg kan niet meer geleverd worden door grote personeelstekorten die leiden tot oplopende wachtlijsten, ambulances die moeten wachten voor de deur van de SEH, afdelingen die tijdelijk worden gesloten en opnamestops in ziekenhuizen. En zal 1 op de 4 in 2040 mensen in de zorg moeten werken als er niets gedaan wordt. De zorg die nu al zo afschrikt.
2. De zorg kan niet meer geleverd worden door zorgkosten die maar blijven stijgen en zelfs naar een geschatte 276 miljard euro in 2060 aldus het RIVM. In 2040 betalen we dan niet 20% maar al 25% van ons inkomen aan zorg. Dit alles heeft als gevolg dat ook de zorgpremie blijft stijgen. De solidariteit staat onder druk.
3. De zorg kan niet meer geleverd worden omdat 9 op de 10 ziekenhuizen volgend jaar in de problemen komt en verlies lijdt. Ziekenhuizen verkeren in zwaar weer. Blijven banken garant staan? Passende zorg, de term waar het Integraal Zorgakkoord (IZA) vol mee staat, met de juiste zorg op de juiste plek wordt een nog grotere droom dan werkelijkheid.
Er zijn nog een tal van voorbeelden te beschrijven, maar deze laat ik hier nu buiten beschouwing, want het gaat mij om iets anders:
De zorg die niet meer kan leveren, verwacht leiderschap. Leiders die opstaan in deze tijden van zorgnood. Zoals onlangs treffend verwoord is in Medisch Contact, is er in het IZA grote onduidelijkheid wie de verantwoordelijk neemt. Een gebrek aan leiderschap in tijden van crisis leidt tot grotere crises.
Kortom, dit is wat ik denk dat Nederland nu nodig heeft:
1. Goed informeren van de burger van het huidige probleem – het borginfarct – en communiceer heldere keuzes over oplossingen en verwachtingen voor de toekomst
2. Stimuleren van gezond leven (pijler IZA) door o.a stoppen met roken, gezonde voeding en dagelijks bewegen nationaal te propageren
3. Met goed beleid de zorgkas beheren door leiderschap te tonen en duidelijk verantwoordelijkheden te verdelen tussen de overheid, zorgverzekeraars, zorgaanbieders (waaronder artsen) en andere stakeholders. Meer inzage in kosten is nodig, ook voor de burger die meebetaalt.
Als jonge dokter(s) vragen wij daadkracht om het tij te keren. Hoog tijd voor een grootschalige actie.
Inspiratie nodig, neem vooral contact met me op!
25 november 2022
Jonge dokter, is deimplementatie de nieuwe implementatie?
De laatste periode zijn er in de zorg veel processen geïmplementeerd. Toentertijd met de goede gedachte om de kwaliteit van zorg te verbeteren. Echter, de tijd haalt ons in.
De zorg moet eenvoudiger. Regels en registratie moet passend. De zorgprofessional in the lead. Maar hoe gaat dat in zijn werk. Kunnen we gemakkelijk zeggen: vanaf nu gooien we, dat wat we ooit bedacht hadden, zomaar in de prullenbak? Bijvoorbeeld bepaalde ICT- ondersteuning die onvoldoende werkt of overmatige (kwaliteits)registraties en indicatoren die op het moment nog geleverd moeten worden aan de Inspectie van Gezondheidszorg en Jeugd of het Zorginstituut?
Om dit in goede banen te leiden zijn er initiatieven in het leven geroepen met deimplementatie als doel. Het Roer Moet Om (HRMO) en [Ont]Regel de Zorg (ORDZ) zijn hier voorbeelden van. Zo zijn er in de afgelopen jaren al vele proces- en structuurindicatoren geschrapt in de medisch specialistische zorg (bijvoorbeeld minder vaak pijnscores meten gedurende opname of andere organisatie van decubitusscreening). Dit onder het mom van ‘minder meten, meer leren en verbeteren’, aldus de NFU. Voor huisartsen geldt dat zij nu bijvoorbeeld geen verklaringen meer hoeven af te geven voor het verantwoorden van vergoedingen uit het aanvullend pakket tenzij medisch noodzakelijk.
Het implementeren van structuur en kwaliteitsindicatoren heeft eerder tijd en geld gekost. We moeten er maar niet te veel over nadenken dat ook voor het ontregelen van zorg tijd en dus geld nodig is. Voor het goede doel!
Wil jij nog voorbeelden zien, check dan vooral de website van Ontregel de Zorg!
Zal jij op basis hiervan ook andere onnodige zorgprocessen agenderen bij je leidinggevende?!
18 november 2022
Jonge dokter, weet jij waar jouw zorgpremie naartoe gaat?
We naderen weer het einde van het jaar en zorgverzekeraars doen moeite om de verzekerde bij zich te houden danwel nieuwe verzekeringnemers te verwelkomen.
Zo zijn onlangs publiekelijk de premies voor het komende jaar bekend gemaakt van de 4 grote zorgverzekeraars (VGZ, Achmea, CZ, Menzis): een stijging van 3,75 tot 9,30 euro per maand voor de basisverzekering. Een gevolg van de stijgende zorgkosten.
Maar waar gaat al het premiegeld naar toe vraag je je misschien af? En hoeveel procent gaat er nu eigenlijk naar de zorg?
Van elke euro zorgpremie gaat er uiteindelijk +/- 97-98% naar de zorg, waarvan het grootste gedeelte naar ziekenhuiszorg gaat. Op de tweede dia zie je een voorbeeld van de verdeling van een van de grote verzekeraars VGZ.
Zoek vooral jouw zorgverzekeraar op door middel van bijvoorbeeld ‘uitleg premie’ en de naam van je verzekeraar. De meeste verzekeraars geven dit weer op hun website. Interessant maar ook nuttig te weten waar we als Nederlandse burger voor betalen!
Had jij goed ingeschat hoeveel geld er van jouw betaalde premie naar de zorg gaat?
En vraag je je af hoe het nu zit met winst en zorgverzekeraars? Hierover later meer!
10 november 2022
Jonge dokter, tijd voor supervisie!
Vandaag de dag hebben we als jonge dokters (in opleiding) te maken met vele supervisiemomenten. Supervisie van (naaste) collega’s om de kwaliteit te waarborgen. Je draagt een patiënt over inclusief een plan van aanpak. Nemen we deze patiënt op ja of nee, moet behandeling x wel of niet worden gestart, is de patiënt uitbehandeld alhier ja of nee.
Bij supervisie denken we misschien als dokters daarom niet direct aan de organisatie van zorg, maar eerder aan ons persoonlijke leerproces door middel van begeleiding en reflectie.
Maar als we nu kijken naar het woord supervisie, is deze op te delen in twee woorden: super & visie. Een kijk van boven (super=boven (Latijn)).
Net als voor de individuele patiënt behoeft de organisatie van zorg ook een plan van aanpak. Daarvoor is eerst het besef bij de jonge dokter nodig dat financiering van zorg veel keuzes beïnvloedt. Van die financiering zullen we afhankelijk blijven maar over de invulling valt te onderhandelen. Zorg is al langere tijd een ‘handel’ geworden, een markt. Alleen moet deze markt niet domineren.
We moeten daarom als dokters samen een visie hebben voor onze zorg: waar willen we naartoe, wat is haalbaar met de financiële middelen waarover we nu beschikken en welke keuzes kunnen wij maken?
Een overkoepelende visie. Zodat we als we straks terugkijken en reflecteren, tevreden kunnen zijn over ons handelen. Een belangrijke doch vaak nog een onbekende taak van de arts.
Laten we samen deze ‘supervisie’ stapje voor stapje doen. Van patiënt naar organisatie naar uiteindelijk populatieniveau.
Ik daag je daarom uit: kijk deze week een keer kritisch naar de zorg van 1 patiënt op jouw afdeling/in de praktijk. Neem eens afstand en kijk ‘van boven’ naar de stappen die genomen zijn. Was er een duidelijk plan van aanpak of waren er twijfels? Stonden alle neuzen dezelfde kant op of moesten er mensen overtuigd worden (patient/familie/collega arts)? Had je bij herhaling alle geleverde zorg opnieuw geleverd?
3 november 2022
Onlangs heb ik de pilot van de cursus ‘Hoe het nu echt reilt en zeilt, de zorg en het geld’ gelanceerd over financiering en organisatie van onze zorg waar 20 enthousiaste artsen (inclusief artsen in spe) aan deel hebben genomen! In deze online cursus komen de basisprincipes van de zorg aan bod zoals resultaten van 15 jaar gereguleerde marktwerking, een introductie in de belangrijkste stakeholders en geldstromen en nog meer!
Het heette niet voor niets een pilot, want ik was reuze benieuwd hoe deze cursus werd ontvangen. Lees ervaringen van cursisten hierboven !
Ook goede tips mochten niet ontbreken om zo het aanbod nog passender te maken. In de tussentijd ben ik hard aan het werk de cursus te optimaliseren, maar dat betekent niet dat je je al voor deze cursus op de interesselijst kan zetten. Check de link hier op de website, vul je gegevens in en krijg als eerste informatie als de online cursus gelanceerd wordt einde dit kalenderjaar! Meer informatie over de cursus kun je daar ook vinden en zal ik hier ook binnenkort delen.
Mocht je niet kunnen wachten, je kunt alvast een kijkje in de keuken nemen door de gratis webinar te bekijken waarom het nuttig is je in zorgfinanciën te verdiepen!
Jonge dokter, doe jij ook mee?!
28 oktober 2022
Jonge dokter, hoeveel eigen bijdrage vind jij het maximum?
Op dit moment betalen we in Nederland een wettelijke eigen bijdrage voor bijvoorbeeld de aanschaf van nieuwe brillenglazen, orthopedisch schoeisel, een hoortoestel of kunstgebit en kraamzorg. Ook voor sommige geneesmiddelen betaal je een eigen bijdrage, dit als er bijvoorbeeld ook een goedkopere variant op de markt beschikbaar is. Je kunt voor bepaalde zorg je aanvullend verzekeren waardoor de eigen bijdrage vervalt (bijv. kraamzorg). Er zijn plafonds aan de eigen bijdrage. Zo betaal je voor zorg gekoppeld aan eigen bijdrage (dit jaar) maximaal 25% van de kosten of een vastgelegd bedrag per jaar als eigen bijdrage. Voor geneesmiddelen geldt in 2022 een maximum eigen bijdrage van €250 per jaar. De eigen bijdrage wordt elk jaar bepaald door de overheid.
Over de grens in België (model: vergelijkbaar met oude NL ziekenfondsen) gebruiken ze de eigen bijdrage al intensiever, ook wel remgeld genoemd. Daar hanteren ze bijvoorbeeld een eigen bijdrage per bezoek aan de huisarts en het ophalen van receptuur bij de apotheek met een maximum van €1800 per jaar afhankelijk van het inkomen.
Wellicht heb je al de video over de ombuigingslijst gezien- zie eerdere post? Hierin komen nieuwe opties naar voren door het introduceren van meer eigen bijdrage om de zorgkosten te drukken.
Wat zouden wij vinden als we naast onze hogere kosten voor de zorgpremie per volgend jaar ook nog vaker een eigen bijdrage moeten betalen? Voor bezoek aan de huisartsenpost of spoedeisende hulp of per DBC? Of het idee van 20% eigen bijdrage voor de medisch specialistenvervolgopleiding? Willen en belangrijker, kunnen wij als burgers nog dieper in de buidel tasten voor het ontvangen van zorg of onze opleiding?
Wat denk jij, jonge dokter? Is meer eigen bijdrage een goede ontwikkeling?
NB: Het zorgsysteem in België is anders dan het NL zorgstelsel. Meer uitleg hierover volgt.
20 oktober 2022
Jonge dokter, wat denk jij bij de term ‘organisatiekloof’?
Misschien is het je wel eens opgevallen maar als je gaat kijken naar de fysieke locaties van managementteams/besturen van bijvoorbeeld een ziekenhuis, dan valt op dat deze vaker op een ‘afgelegen’ plek liggen. Soms hoog in de lucht (lees 6e verdieping) of zelfs een aparte toren. Verder weg van de werkvloer. Bijzonder wel want de strategie wordt letterlijk van boven bepaald, waar wij als uitvoerenden op de werkvloer deze strategie moeten toepassen. Met dit gegeven, wil ik een nieuw woord introduceren. De organisatiekloof: de kloof tussen strategie en uitvoering.
Hoe krijgen managementteams de werknemers zo ver om voorgestelde strategieën toe te passen? Veel innovaties en ideeën belanden vanwege onuitvoerbaarheid helaas in de prullenbak. Daarom is het nuttig tevoren te inventariseren naar de toepasbaarheid en uitvoerbaarheid. Bijvoorbeeld: wat denk jij van een eetwaren automaat op de SEH terwijl je patiënt nuchter moet blijven in afwachting van verdere diagnostiek en eventuele operatie? Of bij de inzet van e-health, een transformatie in de zorg om positief bij te dragen aan de workload waarbij de patiënt een digitale ‘reis’ maakt en zo minder vaak fysiek in het ziekenhuis aanwezig hoeft te zijn, met als gevolg dat de arts tig systemen moet bijhouden om de zorg te waarborgen en om in contact te staan met de patiënt?
Om de kloof tussen organisatie en uitvoering zo klein mogelijk te maken, moeten we dus beiden in beweging blijven. Managementteams moeten in contact blijven met de werkvloer en wij, de artsen op de werkvloer, moeten meer weet hebben hoe het er ‘boven’ aan toe gaat. Wat levert naast besparingen de verandering op voor de patiënt, het systeem en voor de arts? Is de innovatie al volledig af en toepasbaar? Ongeacht welke visie het managementteam heeft, moet de patiënt centraal staan en daarbij is ook een belangrijke rol voor de arts weggelegd. Door nuchter na te denken en te blijven communiceren, kunnen we helpen ons vak efficiënter te maken en bijdragen aan het werkplezier.
Hoe zie jij deze organisatiekloof? Kun jij ook voorbeelden bedenken?
13 oktober 2022
Jonge dokter, hoeveel bespaar jij als goede zorgcoördinator?
Het is vrijdag 8:00u. Bij de ochtendvisite krijg je groen licht. Een van je patiënten, opgenomen met een bacteriële infectie van een heupprothese, mag met thuiszorg naar huis. En dat betekent dat deze patiënt ook vandaag naar huis moét gaan. Het bedje kan immers goed gebruikt worden voor een volgende patiënt, alleen moeten er nog wat zaken geregeld worden. Je maakt snel de visite af.
Het is 9:00u. Je poli begint.
Het is 13:00u. Vanochtend had je nog een spiegel vancomycine (antibiotica) laten prikken. Helaas is de uitslag nog niet bekend. Je belt er achter aan en past obv de spiegel de medicatie aan. Ook regel je nog gelijksoortige zaken voor je andere patiënten op de afdeling.
Het is 14:00u. Kort check je met de verpleging of alle zorg voor thuis uiteindelijk is geregeld inclusief zorg voor de juiste dosering antibiotica intraveneus. Check. Je patiënt kan naar huis vanmiddag. Je snelt naar een familiegesprek van een andere patiënt.
Het is 15:25u. De apotheek belt, de vancomycine order is niet volledig. Dit moet je nu aanpassen, want de patiënt mag om 16:00u gaan. Verpleging belt. Of je alle medicatie al hebt omgezet naar thuismedicatie? Check. Je maakt de ontslagbrief af. Check.
Het is 15:45u. Je pieper gaat weer. Een andere patiënt gaat slecht en je moet deze acuut beoordelen. Als een haas zet je snel nog notities in bij alle patiënten die dit weekend nog er zijn voor de dienstdoende arts.
Het is 16:30u. Pfoee net gered, je patiënt is intussen naar huis en de overdracht start.
De schets van hierboven is slechts een fractie van je dag. Arts(-assistent) zijn betekent merendeel van de tijd veel belletjes/checkmomenten om zorg in goede banen te leiden. Als zorgcoördinator een belangrijke maar tijdrovende taak. En met geluk gaan al je patiënten naar huis en voer je o.a. deze stappen maal x uit.
Als het door omstandigheden nu niet was gelukt de patiënt met thuiszorg en antibiotica naar huis te laten gaan: weet jij hoeveel geld een extra ligdag in het ziekenhuis kost? En hoeveel tijd neemt gemiddeld de administratie voor jou als arts in beslag?
——-
Wat zijn de gemiddelde kosten voor een bed in een ziekenhuis per dag (ligdag)?
A. € 100 – 400
B. € 500 – 1000
C. € 1500 – 2000
D. > € 2000
Antwoord: B. Kosten voor een opname zijn afhankelijk van een aantal factoren: intensiteit verpleging, de afdeling waar de patiënt is opgenomen, apparatuur en hoeveel dagen een patiënt opgenomen ligt (verpleegdagen). Gemiddelde kosten per ligdag op een verpleegafdeling liggen tussen 500-1000 euro uitgaande van 5 verpleegdagen. Uitgaande van 26 verpleegdagen gaan de kosten naar 1000 euro per ligdag. Kosten voor een IC bed zijn hoger en gaan richting 2500-3000 euro per ligdag.
NB. De gemiddelde landelijke prijzen zijn berekend op basis van alle gedeclareerde vergoedingen die door zorgaanbieders in de ziekenhuiszorg zijn aangeleverd bij het DBC Informatie Systeem (DIS). Bron: Open Data van Nederlandse Zorgautoriteit. 2022
——-
Hoeveel uren per week besteedt een A(N)IOS gemiddeld aan administratie?
A. 9 uur
B. 12 uur
C. 19 uur
D. 25 uur
Antwoord: C. Op basis van een enquête verspreid door de Federatie Medisch Specialisten en VvAA blijkt dat AIOSsen gemiddeld 19 uur per week aan administratie besteden (2017). Medisch specialisten besteden gemiddeld 15 uur aan administratie per week. Aan deze enquête deden toentertijd 2449 specialisten en 624 aiossen mee.
Gezien de verdere digitalisering in de afgelopen jaren zou dit gemiddeld aantal uur per week op het moment hoger kunnen liggen. De enquête liet overigens zien dat specialisten en AIOS slechts 35-38% van de uitgevoerde administratieve handeling zinnig/nuttig vinden.
Bron: Administratie vergt 40 procent van tijd specialist – Medisch Contact 18 november 2017.
22 september 2022
Jonge dokter, weet jij wat passende zorg inhoudt?
Passende zorg is een aanpak die in het leven is geroepen als oplossing voor de zorg die onder druk staat en dat zich kenmerkt door de volgende basisprincipes:
1. Passende zorg is zorg die werkt tegen een redelijke prijs;
2. Passende zorg betekent dat patiënt en zorgverlener samen beslissen;
3. Passende zorg wordt waar dat kan, zo dicht mogelijk bij de patiënt georganiseerd;
4. Passende zorg gaat niet alleen over ziekte, maar ook over gezondheid en zelfredzaamheid.
Er is een ‘Kader Passende zorg’ ontwikkeld door het Zorginstituut Nederland. Hierin zijn de termen ‘houdbaar’ (kosten + personeel), ‘duurzaam’ (circulair materiaalgebruik) en ‘mensgericht’ terugkerende thema’s.
Om passende zorg te leveren zijn keuzes nodig. Verwijzend naar punt 1 krijgt de zorgverzekeraar in het document de taak: ‘het belonen van passende indicatiestelling en besluitvorming’. Nu ligt de focus vooral nog op het belonen van interventies. Passende zorg vraagt om meer tijd en aandacht voor indicatiestelling en besluitvorming.’
Maar wat is een redelijke prijs? En als we gaan kiezen voor kwaliteit van leven – de kern van deze aanpak– dan voldoet het financiële model van fee for service, wat we nu hanteren, niet meer. Hoe gaan we kwaliteit van leven scoren en omzetten naar een vergoeding voor de zorgaanbieder?
Ook preventie moet meer aandacht krijgen waardoor het risicovereveningsmodel (herverdeling van vergoede kosten tussen verzekeraars vindt plaats afhankelijk van de populatie die de zorgverzekeraars verzekeren) bij zorgverzekeraars dient te worden aangepast.
Al snel blijkt dat voor allerlei zaken in dit ‘Kader Passende Zorg’ nieuwe kwaliteitsindicatoren nodig zijn. Een van de belangrijkste is wel: hoe wordt passende zorg gewaardeerd in termen van financiën? Welke stakeholders naast de zorgverzekeraars gaan het hoofd hier over buigen en de doorslag geven? Flink werk aan de winkel voor ons artsen wil deze transitie vruchten afwerpen.
Jonge dokter, zal het ons lukken om een leidende rol te spelen binnen het ‘Kader Passende zorg’? De troonrede is uitgesproken, nu alle hens aan dek!
8 september 2022
Jonge dokter, wat kun jij betekenen als belangrijke stakeholder in het zorgproces?
In het huidige gereguleerde marktwerkingssysteem spelen drie stakeholders een grote rol: de zorgvrager ofwel de burger, de zorgverzekeraar en de zorgaanbieder (o.a. de jonge dokter).
Als stakeholder ben je een belanghebbende die invloed ondervindt danwel zelf invloed kan uitoefenen op het systeem, in ons geval het zorgsysteem. Het laatstgenoemde, invloed uitoefenen, is een belangrijke eigenschap van een stakeholder.
En zoals je ook ziet in de figuur, hebben we als zorgaanbieder een centrale rol in de organisatie van de zorg en hebben dus belang bij het goed functioneren van het zorgsysteem.
Bij het zoeken naar mogelijkheden om de zorg positief te verbeteren en toekomstbestendig te maken, moeten we deze centrale rol ook innemen. We combineren twee belangrijke zaken, namelijk: medisch inhoudelijke kennis en als intern belanghebbende met een positie die ons in staat stelt tijdig in te spelen op veranderingen/uitdagingen in de zorg. Kennis van de organisatie en financiering van de zorg is daarbij een must. Immers, de koers van de zorg wordt grotendeels bepaald door financiële middelen en motieven. Daarbij is het zorglandschap complexer dan uit de figuur blijkt, doordat ook onafhankelijke organisaties en de overheid een rol spelen bij het toezicht en het monitoren van kwaliteit.
Ook in jouw organisatie (bijv. ziekenhuis of de huisartsenpraktijk) heb jij belangen en kun jij met jouw positie invloed uitoefenen. Net zoals actief participeren in bijvoorbeeld de overdracht, waardoor mensen je horen, draagt een actieve jonge arts die participeert in de organisatie van zorg bij aan het behouden van een gezond zorgsysteem! Besef jij dit ook?!
Wil jij nu ook meer weten over ons zorgsysteem, de financiering van zorg en onze rol als jonge dokter? Maar ook welke andere stakeholders betrokken zijn bij het zorgproces? Schrijf je in op de interesselijst via de link in bio voor de cursus ‘Hoe het nu echt reilt en zeilt: de zorg en het geld’ en leer meer hierover! Verwachte start van de online cursus: eind 2022.
1 september 2022
Jonge dokter, voel jij je een zorgdrager?
Wie ooit de Belbin analyse heeft doorlopen, herkent wellicht de teamrol-talent ‘zorgdrager’. In het kort: een zorgdrager is iemand die nauwgezet en precies is en wiens aandacht uitgaat naar de zaken die mis kunnen gaan. Als (jonge) dokters zijn we continu bezig de risico’s te beperken om maximale gezondheid en kwaliteit van leven van de patiënt te bevorderen. We hebben een waakzaam oog voor detail en een zekere hang naar perfectie en proberen zo de kwaliteit van de uitgevoerde handelingen te bewaken.
In het huidige systeem zijn veel indicatoren in het leven geroepen om kwaliteit te waarborgen. Deze zijn zeker van nut in een concurrerend marktsysteem, maar beperken de kwaliteiten waarover de arts beschikt. Deze is van nature een zorgdrager. Niet alleen voor de patiënt maar ook voor het zorgsysteem, immers we zetten ons ook in om populatie breed gezondheid te bevorderen. We hebben bij het behalen van onze bul de Eed van Hippocrates afgelegd. Een eed waarop terug te vallen is wanneer de arts niet zo goed ‘zorgdraagt’. Maar de omgeving en de stakeholders in het veld maken ook oneigenlijk gebruik van ons zorgdragend karakter. De intrinsieke motivatie van de (jonge) arts zorgt ervoor dat deze koste wat kost (ook in eigen tijd) zich inzet voor de patiënt. Het is een toewijding. Alleen gaat dit ook steeds vaker ten koste van de gezondheid van de arts zelf. Regelgevingen die ervan uitgaan dat de arts onuitputbaar is en tóch wel zorg draagt ook als de omgeving daar niet de juiste beschermende middelen voor biedt, creëren een zorgwekkende situatie. De arts moet in zijn/haar werk ondersteund worden door regelgevingen en niet worden klemgezet.
Jonge dokter, tijd om je te verdiepen in regelgevingen en financieel gedreven motieven die verandering behoeven, zodat jij gezond en wel kunt blijven zorg dragen voor de patiënt en het zorgsysteem!
18 augustus 2022
Jonge dokter, ben jij voor gereguleerde marktwerking of wens jij een ander zorgsysteem?
Nederland behoort tot de top van de best presterende landen als het gaat om gezondheidszorg (Rapport Commonwealth Fund 2021). Sinds 2006 hebben we namelijk niet meer te maken met ziekenfondsen en de overheid die invloed uitoefende op de zorg door o.a. prijsregulering, capaciteitsregulering en budgettering, maar zijn we overgestapt op ‘gereguleerde marktwerking’. De marktwerking werd gezien als oplossing door meer focus te leggen op doelmatigheid, ondernemerschap en innovatie met als doel betaalbare en toegankelijke zorg voor iedereen. Een zorgsysteem uniek in de wereld.
Bij dit zorgstelsel is ook de Zorgverzekeringswet (Zvw) ingevoerd – de wet die elke burger in Nederland verplicht tot het hebben van een basisverzekering.
Maar heeft de gereguleerde marktwerking in de afgelopen jaren wel zijn vruchten afgeworpen? In het kort: ja voor overall ranking van het zorgsysteem (Nederland 2e plaats), nee voor de administratieve lasten (Nederland 8e plaats). De zorgkosten zijn minder hard gestegen door de marktwerking; echter stijgen ze nog elk jaar door de uitdagingen waarmee de zorg te maken heeft. Denk bijvoorbeeld aan nieuwe technologieën, de multimorbide oudere patiënt en preventie.
Wat denk jij, jonge dokter? Kunnen we met een klein aantal aanpassingen de zorg in het huidige systeem gezond houden, of zie jij toch de oplossing in het rigoureus omgooien van het roer en kiezen voor een ander georganiseerd zorgsysteem om toekomstbestendig te zijn?
Wil jij ook meer weten over de effecten van de gereguleerde marktwerking? Schrijf je in op de interesselijst voor de cursus van de Regeldokter ‘Hoe het nu echt reilt en zeilt: de zorg en het geld’ waarin dit onderwerp verder wordt uitgediept.
Leestip: Een Nationaal Zorgfonds wenselijk? De voors en tegens: https://www.zorgwijzer.nl/faq/nationaal-zorgfonds
Jonge dokter, zorg jij mee voor verandering?
12 augustus 2022
Jonge dokter, zorg jij mee voor verandering?
Verandermanagement: een aanpassing van de structuur, cultuur en werkwijze binnen een organisatie. De uitdagingen van de zorg vragen om verandering. Je zou denken dat er automatisch dan ook sprake is van verandermanagement. Echter, zoals je uit eigen ervaring kunt zeggen, is dit niet het geval. De veranderbereidheid binnen de artsenwereld kan een knelpunt zijn als er een innovatie wordt doorgevoerd, waarbij onbegrip heerst: wat willen de veranderaars, waarom en hoe willen ze het bereiken?
Wat betreft kennis over financiën binnen de (specialisten)opleiding is er ook nog een hobbel te nemen. Er is nu simpelweg geen tijd voor vrijgemaakt om deze skill aan alle jonge dokters in opleiding te leren. A(N)IOS uren zijn waardevol en de jonge dokter is aan het bed nodig in plaats van zich te bemoeien met het management van de afdeling/zorginstelling. Want wat levert het op? Op zeer korte termijn mogelijk nog niet veel, maar voor innovatie en een toekomstbestendig zorgsysteem wel degelijk! Actieve participatie van de jonge dokter kan nuttig bijdragen aan de visie en uitvoering van de zorg. Waar willen we naartoe? Verandergedrag is hierbij nodig dat zich kenmerkt door bereidheid, bekwaamheid, wenselijkheid, noodzaak en commitment.
Om een voet tussen de deur te krijgen moeten we in dialoog gaan om de noodzaak van kennis over financiën in de zorg te benadrukken.
Jonge dokters, wat vinden jullie en jullie opleiders hiervan?
Wil je meer weten over hoe gedragsverandering interactief is te stimuleren? Lees het boek ‘Verandergedrag’ van organisatiepsycholoog Thijs Leenman.
4 augustus 2022
Jonge dokter, innoveer jij mee?
Bij innovatie denken we snel aan technologische innovaties gericht op relevantie, efficiëntie en effectiviteit. Een voorbeeld van een geavanceerde tool is artificial intelligence, dat nu haar opmars doet om bij te dragen aan diagnostiek en behandeling. Maar innovatie is een veel breder begrip – het is een continu leerproces dat impact heeft en de huidige situatie verandert. Het is een klaarstomen voor de toekomst. En dit proces behoeft betrokkenheid van allerlei medewerkers in een organisatie, van de bestuurslaag tot aan de uitvoerenden op de werkvloer.
Om innovatie tot een succes te maken, moet het proces dus continu gestimuleerd worden. Het is niet een eenmalig optimaliseren. Het succes van een innovatie wordt namelijk niet bepaald door de technologische ontwikkelingen zelf maar door het proces van dynamisch managen waarbij de zorgprofessional ruimte krijgt het werk te organiseren door een innovatie toe te passen (slimmer werken). Dit kan door gebruik te maken van ideeën en capaciteiten van de eigen werknemers in de organisatie. Als namelijk alle partijen in de zorg dezelfde strategie hanteren dan bestaat er de kans van destructie van het huidige systeem. Doelmatiger zorg is het nastreven waard, maar niet de heilige graal. Het is onbegrensd en kan uiteindelijk de coöperatie van stakeholders tegenwerken, omdat de innovatie grotendeels is getoetst aan de hand van financiële criteria en niet aan haalbaarheid op allerlei andere vlakken (denk aan uitvoering).
Betrokkenheid van de jonge dokter bij innovatie is dus cruciaal. We zijn jonge innovatieve spelers die oog hebben voor verandering en verbetering. Deze kennis kan optimaler worden benut omdat we in onze opleiding bij meerdere instanties werken alvorens we ons ergens op vaste basis kunnen settelen. Durf de ruimte te nemen in te spelen op huidige processen en na te denken over hoe we toekomstbestendige betaalbare zorg kunnen verlenen (denk aan preventie maar ook aan eventuele schaarste!).
Ik daag je uit! Heb jij oog voor innovatie?
Tip: Zin in Zorg heeft een document gemaakt welke stappen te nemen om jouw idee te delen met zorgmanagers. https://zininzorg.nl/startkit-1/
28 juli 2022
Jonge dokter, hoe houden we voldoende draagvlak voor het zorgsysteem?
Het draagvlak voor het huidige zorgstelsel staat onder druk. Zoals eerder aangegeven gaan de zorgpremies stijgen, waardoor de portemonnee van de burger nog meer wordt aangesproken. Maar niet alleen bij de burger staat het draagvlak onder druk. Ook bij de arts met de toenemende zorglasten zoals de zorgplafonds en administratieve lasten, waardoor achterstanden moeilijker kunnen worden weggewerkt en minder tijd aan de patiënt kan worden besteed.
Een kwaliteit verder ontwikkelen, zoals kennis van zorgfinanciën en medisch leiderschap blijkt niet hoog op de agenda te staan bij de jonge dokter zelf. Hiervoor moet dan ook draagvlak gecreëerd worden in de (specialisten)opleiding. Immers, een actief participerende onderwezen arts is een investering die later de nodige vruchten afwerpt. Onwetend en aan de zijlijn blijven betekent dat het draagvlak voor het huidige zorgstelsel met haar uitdagingen (groei zorguitgaven, solidariteit van de burger, veranderende zorgvraag cq. multimorbide patiënt) nog kwetsbaarder wordt.
Draagvlak voor opleiding in organisatie en financiering van de zorg van de (jonge) dokter is dus een must en hier staat de Regeldokter dan ook voor! De Regeldokter is dan ook van mening dat dit een onderdeel is waar blijvend aandacht aan moet worden geschonken. Zo wordt dit competentiedomein van de jonge dokter vallende onder medisch leiderschap ook gerealiseerd en blijft het niet enkel een term binnen het Raamplan Artsopleiding 2020.
Jonge dokters, waar wachten we nog op?! Lobby jij mee?!
Mocht je de gratis webinar nog niet hebben gezien waarom kennis over zorgfinanciën nuttig is voor de jonge dokter, check deze hier (zie menu Gratis Webinar)! En check vooral het artikel op NU.nl waarin ik deze boodschap ook deel!
22 juli 2022
Jonge dokter, ben jij ook van mening dat er een transitie plaats moet vinden?
De arts als klinisch denker, als vertrouwenspersoon, als ethicus, als medisch leider, als … Het rijtje lijkt oneindig. De arts heeft een veelvoud aan functies en het bundelen van deze kwaliteiten binnen 1 persoon heeft voordelen, waarbij niet alle kwaliteiten op de voorgrond te hoeven staan. ‘Intern ondernemerschap’ van verschillende typen artsen binnen de organisatie, daarbij doelend op actieve participatie bij primaire (vakuitoefening) en secundaire processen (aansturing/keuzes) in de organisatie, leidt tot een mooie diversiteit aan expertise. Zorgbesturen en andere spelers in het veld moeten zich dan ook schrap gaan zetten voor een transitie. Waar in de tijden van ziekenfondsen de overheid de touwtjes in handen had, is dat met de gereguleerde marktwerking verplaatst naar de zorgverzekeraars onder toezicht van losse organen die de kwaliteit van zorg waarborgen. Een meer ‘ondernemende arts’ moet noodzakelijkerwijs deel gaan uitmaken van deze transitie omdat er belangrijke keuzes gemaakt moeten worden. Het huidige systeem is namelijk onderhevig aan veranderingen die in de toekomst de zorg zullen vormgeven. Denk aan nieuwe technologieën, digitalisering, preventie, personalized medicine, maar ook aan schaarste van bijvoorbeeld middelen zoals we in tijden van COVID mochten meemaken.
Transities in een systeem gaan nooit gepaard met direct positieve reacties van alle stakeholders. Het vraagt om een commitment waar investeringen, aanpassingen in strategieën, afbraak, opbouw, geduld en medisch leiderschap onderdeel van zijn.
Enkel alle pijlen blijven gooien op doelmatiger zorg is een station dat oneindig is en gaat gepaard met vele kosten. Én doelmatiger zorg én preventie én nieuwe technologieën implementeren én kostenreductie gaan niet hand in hand om de zorg betaalbaar, transparant, kwalitatief en kosteneffectief te houden. Om dit rijke gezondheidssysteem te behouden is het tijd voor een transitie. Tijd voor een jonge dokter die participeert in het keuzeproces en organisatie van zorg!
Zonder dialoog geen verandering. Wat denk jij, jonge dokter?
14 juli 2022
Nieuws! Interview met De Regeldokter op NU.nl!
Onlangs werd ik benaderd door Sanne Wolters, journaliste bij NU.nl, om het initiatief De Regeldokter, dat ik recent ben gestart, verder toe te lichten.
Een erg mooie gelegenheid om de noodzaak van een jonge participerende dokter in het financiële zorglandschap op de kaart te zetten.
Het interview kun je hier vinden: Artsen kunnen invloed hebben op zorgkosten: ‘Keuzes maken is noodzakelijk’
12 juli 2022
Jonge dokter, wil jij ook actief participeren in het financiële zorglandschap?
Er zijn een aantal trends die voor een veranderend zorglandschap zorgen en dus ook in ons werkend leven binnen de zorg. Denk aan een omgeving die digitaler, grenzelozer, pluriformer, onzekerder, verantwoordelijker, vitaler en ondernemender wordt. Waar nu de organisatie merendeel in handen ligt van zorgbestuurders, zal intern ondernemerschap van de arts, betrokken bij keuzeprocessen in de zorg, voor een omslag in de zorgwereld zorgen. Maar wel een nodige omslag.
Dit intern ondernemerschap ligt in lijn met de huidige verwachtingen van dergelijke zorgorganisaties om klaar te zijn voor de toekomst, zoals meer zelfstandigheid, eigen verantwoordelijkheid en initiatief. Alleen lijkt de ruimte voor intern ondernemerschap in de huidige aansturing nog niet gerealiseerd en blijven de twee werelden, organisatie en zorg verlenen, helaas gescheiden.
Het faciliteren van kennis van zorgfinanciën bij de jonge dokter is daarom een eerste stap. Doorgaan op dezelfde voet qua organisatie van zorg zal uiteindelijk tot een ongezond en onuitvoerbaar zorgsysteem leiden, met ook negatieve gevolgen voor de patiënt. We moeten als jonge dokters daarom samen actief aan de slag om zo samen te zorgen voor de zorg. De Regeldokter doet dit nu op kleine schaal door awareness te creëren en basiskennis van zorgfinanciën te verschaffen. Dit is natuurlijk niet het eindstation van de Regeldokter. Er zijn nog veel stappen te nemen, waarvoor een gemotiveerde jonge dokter met kennis van organisatie van zorg en financiën noodzakelijk is.
Zorg jij mee?!
Mocht je nog niet de gratis webinar: ‘De jonge dokter in een regeljas’ hebben gezien, kijk bij het kopje ‘Gratis Webinar’ om deze in je mailbox te ontvangen!
7 juli 2022
Jonge dokter, hoeveel klikken moet jij doen alvorens je alles geregeld hebt voor je patiënt?
Het is ons allemaal niet ontgaan, de huisartsendemonstratie op het Malieveld vanwege de stijgende werkdruk onder andere door de hoge administratieve lasten. Het vertrouwen in de arts lijkt in de loop van de tijd minder geworden door de vele spelers aanwezig in het veld: veel werkzaamheden moeten (dubbel) gecheckt worden om kwaliteit te waarborgen. Maar dit controlesysteem is wel ver gegaan en schiet nu zijn doel voorbij. Waar doelmatige zorg het devies is, werkt dit het juist tegen. Aanpassen van regelgeving na invoering van deze controlechecks blijkt, zoals we zien, moeilijk. Immers, een extra controlecheck geeft ook een soort (schijn)zekerheid. Hoe meer we checken en hoe meer formulieren er moeten worden ondertekend, lijkt het dat een aanvraag beter doordacht en bevestigd wordt van de noodzaak. Pragmatisch is dit verre van. Dergelijke administratieve ontwikkelingen zouden vooraf moeten worden getest. En belangrijker: door professionals in het veld worden beoordeeld. Dit om te voorkomen dat de zorg nog complexer, en gevaarlijker nog, onuitvoerbaar op de werkvloer wordt.
Zomaar het beleid betreffende administratie/controlechecks aanpassen blijkt moeilijk. Tijd om die tijdslurpers verder onder de loep te nemen. Kennis van het zorgsysteem, het zorggedrag van de stakeholders en van geldstromen is ook hier nuttig, zodat de (jonge) arts inzicht krijgt hoe het zorgveld nu echt werkt. Waarom worden die checks nu ingevoerd? En zitten hier bepaalde (financieel gedreven) motieven achter? Wat zijn argumenten om dergelijke controlechecks wel of niet te behouden om een gezond zorgsysteem te realiseren?
Wil je ook meer weten over hoe ons financiële zorgsysteem werkt? Je kunt je nog aansluiten bij de pilot cursus door mij een DM te sturen – voor meer informatie over de cursus, zie kopje Pilot Cursus hier op de website!
30 juni 2022
Jonge dokter, voel jij je een ‘medisch leider’?
Onlangs werd bekend gemaakt dat de zorgpremies volgend jaar weer gaan stijgen – de kosten van de maandelijkse rekening om ons te verzekeren stijgen van gemiddeld 128,30 euro naar een geschatte 143 euro per maand. En de verwachting is dat dit bedrag nog verder stijgt in de komende jaren. De solidariteit van de burger staat zo onder druk. Daarom is het nu hoog tijd dat de (jonge) dokter opstaat en verantwoordelijkheid neemt om bij te dragen aan het dempen van de zorgkosten en dat we ons medisch leiderschap tonen!
Maar wat is medisch leiderschap nu? In het kort: een arts die o.a. mogelijkheden voor verbetering signaleert en werkt aan concrete oplossingen. En dat kan op elk niveau en is dus ook weggelegd voor de jonge dokter. Zorgkosten en zorg verlenen gaan hand in hand, de arts is hierbij direct betrokken. We moeten niet pas actief worden na invoering van regelgeving die uiteindelijk niet uitvoerbaar blijkt. De arts moet juist zijn rol al innemen in het keuzeproces. Wat is gewenste zorg en is deze ook uitvoerbaar? Waartoe zijn we op dit moment in staat en is dit wel te bekostigen?
Daarom: laat je onderdompelen in de fascinerende financiële wereld van de zorg! Dit kan door je aan te melden voor de online pilot cursus die 4 juli a.s. start waarin jij een goede basis leert en hiermee aan de slag gaat. Het digitale lesmateriaal is 2 maanden beschikbaar dus een extra reden om aan te sluiten! Hier op de website en in eerdere posts vind je meer informatie over deze pilot cursus.
En mocht je de gratis webinar nog niet gezien hebben, raad ik je zeker aan deze eerst te bekijken! Ontdek waarom jij als jonge dokter een belangrijke positie hebt in het zorglandschap!
21 juni 2022
Voel jij je bekwaam?
De leercurve van medische kennis die we maken als student, co-assistent, ANIOS en vervolgens AIOS gaat in stapjes waarbij we uiteindelijk na vele jaren ervaring het level bewust bekwaam bereiken. Op het terrein van organisatorische en financiële verantwoordelijkheid valt nog veel te winnen binnen de jonge artsenwereld. Immers waar beperkte focus op gelegd wordt in de opleiding daar wordt indirect automatisch weinig interesse voor gewekt.
De jonge arts blijft daarom onbewust onbekwaam. Daarnaast misschien een beetje bewust onbekwaam omdat we niet direct de noodzaak zien wat deze kennis ons kan geven en deze taak dus niet op ons nemen. De Regeldokter grijpt hierop in. We hebben een belangrijke rol als arts en meer zeggenschap dan wij wellicht nu denken in hoe de zorg goed georganiseerd kan worden. Het is tijd dat we die verantwoordelijkheid nemen.
En daar helpt de Regeldokter je bij! Bekijk de gratis webinar ‘De jonge dokter in een regeljas’ en leer meer!
En daar blijft het niet bij. Zoals je hebt gezien organiseert de Regeldokter een pilot cursus waarbij je direct kennis krijgt aangereikt zodat je al stappen kunt maken – start: 4 juli 2022. Schrijf je vóór 24 juni in om nog van extra korting te genieten!
Meer informatie voor zowel de webinar en pilot cursus vind je hier op de website!
18 juni 2022
Heb jij de gratis webinar al gezien?
Onlangs lanceerde de Regeldokter de gratis webinar ‘De jonge dokter in een regeljas’. Mocht je deze nog niet hebben bekeken, dan zeker doen! Hierin geef ik je een korte uiteenzetting waarom het van belang is dat wij als jonge dokters ons verdiepen in de wereld van financiën binnen de zorg!
𝐌𝐚𝐚𝐫… 𝐝𝐚𝐚𝐫 𝐛𝐥𝐢𝐣𝐟𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐛𝐢𝐣!
Als vervolg op de 𝐠𝐫𝐚𝐭𝐢𝐬 𝐰𝐞𝐛𝐢𝐧𝐚𝐫 biedt De Regeldokter je direct de mogelijkheid stappen te zetten en meer te leren over financiën in de zorg!
Vanaf 4 juli start de 𝙥𝙞𝙡𝙤𝙩 𝙘𝙪𝙧𝙨𝙪𝙨: ‘Hoe het nu echt reilt en zeilt, de zorg en het geld.’
Laat je o.a. onderdompelen in de wereld van het Nederlandse zorgstelsel, de belangrijkste geldstromen en de diagnose behandelcombinatie. En dat is nog niet alles!
Al het lesmateriaal wordt digitaal verschaft en is zo gemaakt dat het weinig vraagt van jouw vrije tijd! In korte video’s van 5-10 minuten leer ik jou een belangrijke basis en deze kun je bekijken wanneer het jou uitkomt. In verband met de komende vakantie blijft het lesmateriaal tot en met 12 sept beschikbaar, voldoende tijd dus! En niet onbelangrijk: de inhoud van de cursus is bovendien gewaarborgd door deskundigheid vanuit het veld.
Ben jij ook benieuwd? Bekijk de gratis webinar en meld je aan voor de pilot cursus hier via de website!
Voor de snelle beslissers is er tot 24 juni a.s. nog een mooie extra korting voor de pilot cursus, dus mis het niet!
15 juni 2022
Verdiep jij je als jonge dokter in de financiën van de zorg?
We kunnen het niet ontkennen, de werkende A(N)IOS wordt overspoeld met taken. Van het voorbereiden van de poli voor de volgende dag, een presentatie tussendoor over een interessante casus die je last-minute nog als taak toebedeeld kreeg, tot aan het afmaken van de status van die ene patiënt omdat simpelweg de dag zo gevuld was en je daar nog geen tijd voor had. Kortom, een overvolle dag. En na zo’n dag doe je niets liever dan relaxen op de bank.
Wellicht komt dit je bekend voor en maak je je daarom niet direct zorgen over beleid in de zorg. Want vraag je je misschien af, waar moet je de tijd vandaan halen?
Waar de hele wereld online is gegaan, zo zal de Regeldokter daarom ook digitaal naar jou toe komen.
𝐌𝐞𝐭 𝐚𝐥𝐬 𝐬𝐭𝐚𝐫𝐭: 𝐞𝐞𝐧 𝐠𝐫𝐚𝐭𝐢𝐬 𝐨𝐧 𝐝𝐞𝐦𝐚𝐧𝐝 𝐰𝐞𝐛𝐢𝐧𝐚𝐫 ‘𝐃𝐞 𝐣𝐨𝐧𝐠𝐞 𝐝𝐨𝐤𝐭𝐞𝐫 𝐢𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐫𝐞𝐠𝐞𝐥𝐣𝐚𝐬’! 
Ontdek in nog geen 15 minuten de redenen die jou als jonge dokter een bijzondere speler maken in het zorglandschap en wat jij in dit veld kan betekenen!
𝐊𝐥𝐢𝐤 𝐨𝐩 𝐝𝐞 𝐥𝐢𝐧𝐤 bij ‘Gratis Webinar’ hier op de website en ontvang na registratie de webinar direct in je mailbox.
Kijk het op een moment dat het voor jou uitkomt! Herken jij dit?
13 juni 2022
Herken jij dit?
– Heb je weinig kennis over financiën in de zorg en wil je graag meer weten over hoe deze wereld in elkaar steekt?
– Voel je je misschien nu nog niet zo verantwoordelijk voor de stijgende zorgkosten, maar ben jij je ervan bewust dat je hier wel invloed op kan hebben?
– Wil jij verschil maken met jouw positie in dit zorglandschap en bijdragen aan een gezond en veerkrachtig zorgsysteem?
– Zou je je willen verdiepen, maar is tijd een beperkende factor?
Ik begrijp je! Daarom lanceert de Regeldokter deze week een gratis (on demand) webinar, waarin deze punten worden besproken! Leer waarom zorgen om beleid als jonge dokter niet alleen nuttig maar noodzakelijk is!
7 juni 2022
Jonge dokter, wat is jouw positie in het huidige zorgsysteem?
Zoals in elke sector bepalen financiële middelen in grote mate de koers. Is er geen budget, dan kan de behandeling niet worden geleverd of deze komt voor eigen kosten (van bijvoorbeeld de patiënt).
Zolang we ons bescheiden bezig houden met de financiële kant van de zorg, plaatsen we onszelf uiteindelijk aan de zijlijn. Het wordt dan steeds moeilijker invloed uit te oefenen op bijvoorbeeld het tijdsmanagement van de arts. Denk aan de administratieve lasten die bij zorgprofessionals al enorm hoog zijn door de gefragmenteerde zorg.
De huidige positie van een arts binnen het zorgsysteem is erg belangrijk. Immers, de arts is een schakel tussen de gezondheidsverbetering van de individuele patiënt en de gezondheidswinst van de algehele bevolking.
Een schaakmat positie moet voorkomen worden. De welwillendheid van artsen op de werkvloer om zich ook te bemoeien met financiële zaken – uiteraard goed geïnformeerd – kan de juiste vruchten afwerpen voor het behoud van: én een gezond zorgsysteem én goed functionerende en positief gestemde zorgprofessionals. Regelen maar!
Wat is jouw mening hierover?
𝘽𝙞𝙣𝙣𝙚𝙣𝙠𝙤𝙧𝙩 𝙜𝙖𝙖𝙣 𝙬𝙚 𝙙𝙚 𝙙𝙞𝙚𝙥𝙩𝙚 𝙞𝙣! 𝙃𝙤𝙪𝙙 𝙙𝙚𝙯𝙚 𝙥𝙖𝙜𝙞𝙣𝙖 𝙞𝙣 𝙙𝙚 𝙜𝙖𝙩𝙚𝙣
31 mei 2022
In welke mate ben jij als jonge dokter in staat ook op macroniveau de zorg te organiseren?
Van anamnese, lichamelijk onderzoek tot aan een weloverwogen differentiaal diagnose met bijpassende diagnostiek en behandeling om de gezondheid van de patiënt te verbeteren. Deze klinische vaardigheden van een (jonge) dokter zijn essentieel zoals het raamplan artsopleiding van 2009 ook aangeeft – toen actueel tijdens mijn geneeskundestudie. Maar een dokter is meer: hij/zij is ook een ‘organisator’, stelde dit raamplan. Bij deze functie werden vaardigheden vereist zoals kennis van het zorgstelsel, de stakeholders en de keuzes die een arts kan maken over het effectief inzetten van gelimiteerde middelen voor gezondheidszorg.
Uit een kleinschalig pilot onderzoek (n=21) door mijzelf afgenomen bij collega jonge artsen (A(N)IOS) blijkt dat deze beperkt aangeboden kennis niet heeft beklijft, zo ook bij mijzelf. De grote meerderheid geeft aan weinig tot zeer weinig kennis te hebben over (financiën van) het huidig zorgsysteem. Duidelijk een ondergeschoven kindje.
Ondanks de mooie raamplannen, waarvan een recentere in 2020 welke kwaliteiten de afgestudeerde arts allemaal moet beheersen, waaronder ‘leiderschap’, blijkt dit hiaat bij de werkende (jonge) dokter te bestaan. Reden tot zorg want een zorgprofessional is inderdaad meer: een organisator op microniveau (de individuele patiënt) en op macroniveau (het zorgsysteem). Specifieke en toepasbare kennis zijn daarvoor essentieel, in de geneeskundeopleiding maar met name in de opleiding tot specialist waar je zelf aan het roer staat.
Wat denk jij?
25 mei 2022
Wat als je je passie voor de geneeskunde combineert met nog een passie: hoe kan ik als jonge dokter meewerken aan een gezond werkend zorgsysteem?
Maak kennis met 𝐃𝐞 𝐑𝐞𝐠𝐞𝐥𝐝𝐨𝐤𝐭𝐞𝐫!
De zorg gaat namelijk verder dan de spreekkamer, want hoe wij de zorg nu kunnen uitvoeren is afhankelijk van de verdeling van de financiën: een klimaat dat snel verandert en inspeelt op o.a. innovaties met bijbehorende (stijgende) zorgkosten.
Zonder draagvlak van artsen voor nieuwe regelgeving leidend tot nog meer administratieve lasten, zijn we verder van huis en zal het huidige systeem van zorg uiteindelijk ongezond en slecht werken. Het is daarom hoog tijd dat de jonge arts actief participeert en realiseert wat zijn/haar rol is in het huidige financieel gedreven zorgstelsel door kennis op te bouwen over: wie betrokken zijn in het huidig zorgstelsel, hoe geldstromen werken en waar mogelijkheden zitten tot innovatie ter bevordering van doelmatigheid van zorg. Dit met als doel dat we plezier in ons vak behouden en actief meewerken aan een blijvend gezond zorgsysteem, voor zowel de patiënt, maar ook voor de jonge dokter zelf!
Ik stel je graag voor aan de Regeldokter: het platform voor de jonge dokter en jouw stimulans om alles te wíllen leren en weten over het huidige financiële zorgklimaat waar wij met onze functie directe invloed op hebben.
Hoe? De Regeldokter helpt jou hierbij! Blijf op de hoogte via dit account en via LinkedIn (https://www.linkedin.com/company/de-regeldokter/) & Instagram (@deregeldokter)
